Ogen voor poppen
Iedereen, letterlijk iedereen, is in de kindertijd uit plasticine gebeeldhouwd. Modellering is opgenomen in het voorschoolse ontwikkelingsprogramma voor burgers. Sommigen deden het beter, anderen slechter. Sommigen zijn al oud, maar vinden het leuk om de tijd door te brengen met het modelleren van verschillende figuren. Eén probleem is dat de levensduur van plasticinesculpturen niet lang meegaat. Ze zijn bang voor licht en hitte en lijken stof naar zich toe te trekken. Misschien heeft de wens om de vruchten van iemands creativiteit voort te zetten geleid tot de opkomst van plasticine-animatie. Maar dit is slechts een gok.
In het tijdperk van gadgets, de wijdverbreide beschikbaarheid van camera's en allerlei soorten opnameapparatuur is de hobby voor plasticine naar een nieuw niveau getild. Plasticine-animatie is een populaire hobby geworden. Het maken van een cartoon van plasticine ontwikkelt de fijne motoriek, het geheugen en het creatieve denken. Daarom zijn er al veel kinderanimatiestudio's in de landen van de voormalige Sovjet-Unie en over de hele wereld.
Beginnende animators hebben dezelfde problemen bij het werken met een plasticine-beeldje. We zullen praten over hoe we een van hen kunnen oplossen.
Het principe van het maken van een cartoon met plasticine is tegelijkertijd eenvoudig en complex. De figuur wordt gefotografeerd en verandert van frame naar frame.Dit is waar de belangrijkste vangst ligt. Plasticine wordt vuil bij gebruik. Vooral de tanden en ogen van de ‘acteur’ worden getroffen. Naast het feit dat ze van kleur veranderen van wit naar alle aangrenzende kleuren, kreuken ze ook. Hoe kun je dit vermijden? Er is een oplossing. Hoewel poppenogen soms in handwerkwinkels te vinden zijn, zijn tanden moeilijker te vinden. Dus waarom zou je ze niet zelf maken? Hiervoor heb je polymeerklei nodig. Eén middelgroot stuk witte klei is voldoende voor honderden ogen en kaken met tanden.
Open het pakje klei. Laten we opwarmen. We rollen de worst. Snijd staven van dezelfde grootte. We verdelen elk blok weer precies in tweeën. De ogen moeten immers hetzelfde zijn. Rol de balletjes en geef ze een eivorm of laat ze rond. Bak nu in de oven op 130 graden C gedurende maximaal 5 minuten. Laat ze afkoelen. Het enige dat nu nog rest, is het tekenen van de leerlingen. De pupillen kunnen gekleurd worden met polymeerklei, maar hiervoor moet je nog een aantal pakjes klei in verschillende kleuren kopen. Wij doen tanden bijna op dezelfde manier. Druk de kleine worst lichtjes aan met een mes. Vervolgens maken we een loodrechte snede (maar snijden niet) in het midden. Het zal dienen als een opening tussen de voorste snijtanden. We herhalen de procedure totdat we een "hek" krijgen. Nu gebruiken we een mes om de toekomstige “Hollywood-smile” in de lengte door te snijden. Buig het volgens de vorm van de kaak. En de oven in. Je moet er natuurlijk veel van maken, zodat je ze allemaal samen kunt bakken. Als de producten zijn afgekoeld, zoek dan een geschikte doos ervoor, zodat ze niet verloren gaan.
In het tijdperk van gadgets, de wijdverbreide beschikbaarheid van camera's en allerlei soorten opnameapparatuur is de hobby voor plasticine naar een nieuw niveau getild. Plasticine-animatie is een populaire hobby geworden. Het maken van een cartoon van plasticine ontwikkelt de fijne motoriek, het geheugen en het creatieve denken. Daarom zijn er al veel kinderanimatiestudio's in de landen van de voormalige Sovjet-Unie en over de hele wereld.
Beginnende animators hebben dezelfde problemen bij het werken met een plasticine-beeldje. We zullen praten over hoe we een van hen kunnen oplossen.
Het principe van het maken van een cartoon met plasticine is tegelijkertijd eenvoudig en complex. De figuur wordt gefotografeerd en verandert van frame naar frame.Dit is waar de belangrijkste vangst ligt. Plasticine wordt vuil bij gebruik. Vooral de tanden en ogen van de ‘acteur’ worden getroffen. Naast het feit dat ze van kleur veranderen van wit naar alle aangrenzende kleuren, kreuken ze ook. Hoe kun je dit vermijden? Er is een oplossing. Hoewel poppenogen soms in handwerkwinkels te vinden zijn, zijn tanden moeilijker te vinden. Dus waarom zou je ze niet zelf maken? Hiervoor heb je polymeerklei nodig. Eén middelgroot stuk witte klei is voldoende voor honderden ogen en kaken met tanden.
Open het pakje klei. Laten we opwarmen. We rollen de worst. Snijd staven van dezelfde grootte. We verdelen elk blok weer precies in tweeën. De ogen moeten immers hetzelfde zijn. Rol de balletjes en geef ze een eivorm of laat ze rond. Bak nu in de oven op 130 graden C gedurende maximaal 5 minuten. Laat ze afkoelen. Het enige dat nu nog rest, is het tekenen van de leerlingen. De pupillen kunnen gekleurd worden met polymeerklei, maar hiervoor moet je nog een aantal pakjes klei in verschillende kleuren kopen. Wij doen tanden bijna op dezelfde manier. Druk de kleine worst lichtjes aan met een mes. Vervolgens maken we een loodrechte snede (maar snijden niet) in het midden. Het zal dienen als een opening tussen de voorste snijtanden. We herhalen de procedure totdat we een "hek" krijgen. Nu gebruiken we een mes om de toekomstige “Hollywood-smile” in de lengte door te snijden. Buig het volgens de vorm van de kaak. En de oven in. Je moet er natuurlijk veel van maken, zodat je ze allemaal samen kunt bakken. Als de producten zijn afgekoeld, zoek dan een geschikte doos ervoor, zodat ze niet verloren gaan.
Soortgelijke masterclasses
Bijzonder interessant
Opmerkingen (0)
