Landelijke alcoholfabriek
Ik wil een deel van mijn ervaring delen. Ik houd al vijf jaar bijen en elk jaar neem ik mijn kleine bijenstal mee naar een datsja op 40 km van de stad. Ik vertrek eind april en kom terug in oktober, dus ik breng bijna de helft van het jaar buiten door met mijn huisdieren. De datsja ligt aan de rand van een klein dorp, er is geen elektriciteit of water, maar dit veroorzaakt geen bijzonder ongemak; integendeel, ik geniet van de schoonheid van de natuur ver van de bewoonde wereld, en bovendien zijn er prachtige weidehoning planten daar. Maar er is één probleem waarmee alle imkers worden geconfronteerd. Het hele seizoen, vooral in de lente, verschijnen er honingframes die niet kunnen worden gedownload of bewaard voor de bijen voor de toekomst. Dit zijn kozijnen die besmet zijn met wasmotlarven, afkomstig uit overleden families, en simpelweg onder de maat; er is altijd een probleem met de verkoop ervan. Dus besloot ik deze honing uit dergelijke frames te gebruiken om zelfgemaakte alcohol te maken, ik doe het zo. Ik snijd de honingraten uit de frames, samen met honing, stuifmeel en zelfs broed, in een grote geëmailleerde pan of aluminium blik, vul deze met heet water en knijp de zachte honingraten goed uit met mijn handen.Vervolgens verpletter ik de resulterende klontjes was ook met mijn handen en laat ze in de kom. Je kunt ze er meteen uit halen, maar dan zijn ze zoet van de honing en is het moeilijk om ze te bewaren als je ze niet smelt. . Het maken van puree van honing in honingraten is moeilijker dan van pure honing of suiker, omdat het moeilijk is om de gewichtsverhouding te behouden en ik de zoetheid niet kan proeven. Ik doe dit, weeg de honingraten met honing, trek het gewicht van de was af en voeg voor elke kilogram relatief zuivere honing 5 liter water toe, dat ik uit de bron haal. Als alle honing in het water is opgelost, maak je het startertje. Ik gebruik verschillende soorten gist, gedroogd voor drankjes of geperst om te bakken, ik geef de voorkeur aan dat laatste, maar ze moeten wel in de koelkast bewaard worden, dus ik gebruik vaker droog. Voor 20 liter water neem ik 4 kg honing, een pakje droge gist 70 gram of 400 geperst. Ik koel het zoete water dat ik kreeg tot 40 graden, omdat heter water de gist kan doden, giet ik het in een aparte kom erin. Het is niet nodig om de droge te roeren, anders krijg je klontjes, maar de geperste moeten met je handen worden gekneed. Nu moet het voorgerecht ongeveer 30 minuten staan, als er schuim verschijnt, giet ik het in de puree en zet ik de borden op een warme plaats, je hoeft het alleen maar te beschermen tegen insecten en stof. De puree rijpt meestal niet langer dan 10 dagen op een warme plaats; ik controleer de bereidheid op smaak, hij zou zijn zoetheid moeten verliezen, of met een brandende lucifer tot het vloeistofniveau verlaagd. Als de vlam uitgaat, betekent dit dat er kooldioxide vrijkomt en dat het product nog niet klaar is; als het brandt, kan het worden gedestilleerd. Het is in dit stadium dat er problemen ontstaan, omdat er geen stromend water is. Ik probeerde te destilleren met een conventioneel apparaat, door een kom water boven de container met de puree te plaatsen en het door de zwaartekracht te laten stromen, maar het bleek omslachtig en erg onhandig.Er waren gedachten om een elektrische pomp aan te passen op basis van een auto-accu of een handmatige pomp en andere ideeën, maar ik kwam uit op een ontwerp dat al lang in dorpen werd gebruikt en verbeterde het met moderne materialen.
Om dit apparaat te maken heb ik een gegalvaniseerde emmer gekocht met een inhoud van 15 liter, kleiner kan wel maar dan zul je wel vaker het water moeten verversen. Ik kocht 2 meter koperen buis van 8 mm bij een autogaswinkel. Op een geschikte cilinder rolde ik de buis in ringen, waarbij ik rechte uiteinden overliet zodat de damp naar binnen kon en het condensaat naar buiten kon komen, om zo een spiraal te vormen.
In de wand van de emmer, vlakbij de bodem, boorde ik een gat voor de buis, stak het onderste uiteinde van de spoel erin en zette het bovenste uiteinde vast met een klem en twee bouten. Om ervoor te zorgen dat de uitlaat van het onderste uiteinde wordt afgedicht, kan deze worden gesoldeerd, maar ik heb het eenvoudiger gedaan, bedekt met koudlassen, ik dacht dat het tijdelijk was, maar ik gebruik het nu voor het tweede jaar.
Het apparaat zelf is klaar, nu hebben we een destillatiekubus nodig en de aansluiting ervan op het apparaat. Voor het blokje kun je het beste een aluminium blikje nemen, maar ik heb ze allemaal onder honing en heb geen gratis exemplaren. Ik moest slim zijn. Ik nam een grote geëmailleerde pan met deksel. Ik heb een fitting met een schroefdraad van 1/2 inch in het deksel gestoken en deze met behulp van twee moeren en een pakking vastgezet. De pakking is van siliconen, omdat er geen rubber kan worden geïnstalleerd; bij verhitting zal het zijn geur overbrengen op de stoom, die zijn geur zal overbrengen op het eindproduct.
Nu moeten we het deksel afdichten; rubber is hier ook niet geschikt. Je kunt proberen een pakking van siliconen te maken, maar ik deed het opnieuw eenvoudiger door de binnenste uitsparing op het deksel te vullen met een stijf deeg van bloem en water. Nu moet je op het deksel drukken, elke staaf die in het oog van het deksel past, is voldoende, de uiteinden en de handgrepen van de pan zijn verbonden met gedraaide draad, dit zal druk creëren.Hier kunt u schroef- of rubberen banden gebruiken, over het algemeen volledige vrijheid voor verbeelding. Nu is het tijd om het apparaat en de pan aan te sluiten. Het is beter om dit met een gasbalg te doen; er zit geen rubberen slang in. Ik heb hem via een siliconenpakking met de destillatiekubus verbonden en via een fitting met het apparaat, deze past strak op de buis.
5.jpg
Dat is het hele ontwerp, minimale kosten, eenvoudig te monteren en gemakkelijk om mee te werken. Het beslag wordt in de destillatiekubus gegoten en op het vuur van een gasfornuis geplaatst, het gas komt uit een propaancilinder. Je moet er alleen rekening mee houden dat de puree met honing veel schuimt en in de spiraal kan komen, dus het wordt in een onvolledige kubus gegoten, je kunt een beetje boter of melk toevoegen, dit voorkomt schuimvorming. Het apparaat wordt lager geïnstalleerd dan de kubus, en bij voorkeur met een lichte helling richting de condensafvoerbuis, zodat er geen vloeistofprop in de spiraal ontstaat. Aan het begin van het proces moet het gas minimaal worden gehouden, er wordt water in de emmer gegoten, bij voorkeur koud, en je hoeft alleen maar te wachten tot de puree is opgewarmd en de dampen in de spoel beginnen te condenseren. De eerste release van maneschijn bevat veel niet erg goede onzuiverheden die een duidelijke oplosmiddelgeur hebben; ze worden hoofden genoemd. Dit deel moet worden uitgegoten of worden gebruikt voor huishoudelijke behoeften, de hoeveelheid wordt experimenteel bepaald, ik snijd ongeveer een tiende af. Hierna kan de gasdruk worden verhoogd, het proces zal sneller verlopen. Geleidelijk verwarmt de stoom in de spoel het water in de emmer, het verzamelt zich in de bovenste lagen, wordt afgevoerd met een pollepel en er wordt koude toegevoegd. Naarmate de temperatuur stijgt, beginnen zware fracties uit het beslag te verdampen, inclusief foezeloliën, die de maneschijn een onaangename geur geven, dus het proces moet op tijd worden voltooid.Ik bepaal dit moment door het branden van maneschijn; als het stopt met knipperen met een blauwe vlam op het papier, dan is het genoeg. Uiteindelijk krijg ik uit tien liter puree ongeveer twee liter maneschijn, met een sterkte van ongeveer 50%. Ik wil ook zeggen dat het beter is om te distilleren bij koud weer, en als het overdag warm is, doe het dan vroeg in de ochtend, dan hoef je het water in de emmer minder vaak te verversen. Het resulterende product is in principe klaar voor gebruik, maar kan nog beter gemaakt worden; het kan uiteraard weer goed gedestilleerd worden, maar je kunt er ook mee rondkomen door het door een huishoudfilter te halen, of door een plastic fles gevuld met houtskool voor barbecues. Je kunt het ook een aangename smaak en kleur geven met verschillende toevoegingen; de eenvoudigste manier is om suiker in een lepel boven een vuur te smelten en deze heet aan de drank toe te voegen; het krijgt een nobele cognackleur. Tincturen gemaakt met kruiden en bessen zijn goed en geurig. Ik gebruik een verzameling tijm, sint-janskruid en oregano. Mijn favoriete bessen zijn appelbes en appelbes. Hier kan iedereen zijn favoriete compositie vinden, er zijn veel opties. Ik hoop dat mijn advies niet alleen nuttig zal zijn voor imkers, maar ook voor gewone zomerbewoners. Als je honing vervangt door suiker, kan iedereen ze gebruiken. Ik wens u allen een succesvol en plezierig volgend zomerseizoen.
Om dit apparaat te maken heb ik een gegalvaniseerde emmer gekocht met een inhoud van 15 liter, kleiner kan wel maar dan zul je wel vaker het water moeten verversen. Ik kocht 2 meter koperen buis van 8 mm bij een autogaswinkel. Op een geschikte cilinder rolde ik de buis in ringen, waarbij ik rechte uiteinden overliet zodat de damp naar binnen kon en het condensaat naar buiten kon komen, om zo een spiraal te vormen.
In de wand van de emmer, vlakbij de bodem, boorde ik een gat voor de buis, stak het onderste uiteinde van de spoel erin en zette het bovenste uiteinde vast met een klem en twee bouten. Om ervoor te zorgen dat de uitlaat van het onderste uiteinde wordt afgedicht, kan deze worden gesoldeerd, maar ik heb het eenvoudiger gedaan, bedekt met koudlassen, ik dacht dat het tijdelijk was, maar ik gebruik het nu voor het tweede jaar.
Het apparaat zelf is klaar, nu hebben we een destillatiekubus nodig en de aansluiting ervan op het apparaat. Voor het blokje kun je het beste een aluminium blikje nemen, maar ik heb ze allemaal onder honing en heb geen gratis exemplaren. Ik moest slim zijn. Ik nam een grote geëmailleerde pan met deksel. Ik heb een fitting met een schroefdraad van 1/2 inch in het deksel gestoken en deze met behulp van twee moeren en een pakking vastgezet. De pakking is van siliconen, omdat er geen rubber kan worden geïnstalleerd; bij verhitting zal het zijn geur overbrengen op de stoom, die zijn geur zal overbrengen op het eindproduct.
Nu moeten we het deksel afdichten; rubber is hier ook niet geschikt. Je kunt proberen een pakking van siliconen te maken, maar ik deed het opnieuw eenvoudiger door de binnenste uitsparing op het deksel te vullen met een stijf deeg van bloem en water. Nu moet je op het deksel drukken, elke staaf die in het oog van het deksel past, is voldoende, de uiteinden en de handgrepen van de pan zijn verbonden met gedraaide draad, dit zal druk creëren.Hier kunt u schroef- of rubberen banden gebruiken, over het algemeen volledige vrijheid voor verbeelding. Nu is het tijd om het apparaat en de pan aan te sluiten. Het is beter om dit met een gasbalg te doen; er zit geen rubberen slang in. Ik heb hem via een siliconenpakking met de destillatiekubus verbonden en via een fitting met het apparaat, deze past strak op de buis.
5.jpg
Dat is het hele ontwerp, minimale kosten, eenvoudig te monteren en gemakkelijk om mee te werken. Het beslag wordt in de destillatiekubus gegoten en op het vuur van een gasfornuis geplaatst, het gas komt uit een propaancilinder. Je moet er alleen rekening mee houden dat de puree met honing veel schuimt en in de spiraal kan komen, dus het wordt in een onvolledige kubus gegoten, je kunt een beetje boter of melk toevoegen, dit voorkomt schuimvorming. Het apparaat wordt lager geïnstalleerd dan de kubus, en bij voorkeur met een lichte helling richting de condensafvoerbuis, zodat er geen vloeistofprop in de spiraal ontstaat. Aan het begin van het proces moet het gas minimaal worden gehouden, er wordt water in de emmer gegoten, bij voorkeur koud, en je hoeft alleen maar te wachten tot de puree is opgewarmd en de dampen in de spoel beginnen te condenseren. De eerste release van maneschijn bevat veel niet erg goede onzuiverheden die een duidelijke oplosmiddelgeur hebben; ze worden hoofden genoemd. Dit deel moet worden uitgegoten of worden gebruikt voor huishoudelijke behoeften, de hoeveelheid wordt experimenteel bepaald, ik snijd ongeveer een tiende af. Hierna kan de gasdruk worden verhoogd, het proces zal sneller verlopen. Geleidelijk verwarmt de stoom in de spoel het water in de emmer, het verzamelt zich in de bovenste lagen, wordt afgevoerd met een pollepel en er wordt koude toegevoegd. Naarmate de temperatuur stijgt, beginnen zware fracties uit het beslag te verdampen, inclusief foezeloliën, die de maneschijn een onaangename geur geven, dus het proces moet op tijd worden voltooid.Ik bepaal dit moment door het branden van maneschijn; als het stopt met knipperen met een blauwe vlam op het papier, dan is het genoeg. Uiteindelijk krijg ik uit tien liter puree ongeveer twee liter maneschijn, met een sterkte van ongeveer 50%. Ik wil ook zeggen dat het beter is om te distilleren bij koud weer, en als het overdag warm is, doe het dan vroeg in de ochtend, dan hoef je het water in de emmer minder vaak te verversen. Het resulterende product is in principe klaar voor gebruik, maar kan nog beter gemaakt worden; het kan uiteraard weer goed gedestilleerd worden, maar je kunt er ook mee rondkomen door het door een huishoudfilter te halen, of door een plastic fles gevuld met houtskool voor barbecues. Je kunt het ook een aangename smaak en kleur geven met verschillende toevoegingen; de eenvoudigste manier is om suiker in een lepel boven een vuur te smelten en deze heet aan de drank toe te voegen; het krijgt een nobele cognackleur. Tincturen gemaakt met kruiden en bessen zijn goed en geurig. Ik gebruik een verzameling tijm, sint-janskruid en oregano. Mijn favoriete bessen zijn appelbes en appelbes. Hier kan iedereen zijn favoriete compositie vinden, er zijn veel opties. Ik hoop dat mijn advies niet alleen nuttig zal zijn voor imkers, maar ook voor gewone zomerbewoners. Als je honing vervangt door suiker, kan iedereen ze gebruiken. Ik wens u allen een succesvol en plezierig volgend zomerseizoen.
Soortgelijke masterclasses
Bijzonder interessant
Opmerkingen (0)
