Verborgen bedradingsdetector

Heel vaak moeten bewoners van appartementsgebouwen een foto, hanger, plank of ander meubelstuk aan de muur van hun appartement bevestigen. Om dit te doen, moet je een punt op de muur markeren en een klein gaatje boren met een hamerboor. Er bestaat echter altijd de mogelijkheid dat u verstrikt raakt in de bedrading die verborgen is in de muur onder het behang - in dit geval kan een kleine renovatie van het interieur resulteren in de onvermijdelijke oproep aan de elektriciens. Om dit te voorkomen, kunt u een eenvoudige verborgen bedradingsdetector samenstellen die precies laat zien waar de draden zich bevinden en waar ze niet zijn.

Schema

Het gevoelige element van de schakeling is een veldeffecttransistor KP103, op de poort waarvan een antenne is aangesloten. Je kunt een transistor in elke verpakking en met elke letterindex gebruiken. Het apparaat reageert op draden onder een spanning van 220 V 50 Hz, ongeacht of er stroom doorheen vloeit of niet. Het circuit maakt ook gebruik van de K561LA7-microschakeling, die uit 4 2I-NOT logische elementen bestaat. Het kan worden vervangen door een geïmporteerde analoog, de CD4011-microschakeling. Lichtgevende diode in het diagram licht het op als de antenne zich in de buurt van een spanningvoerende draad bevindt.Als antenne kunt u een stuk gewone dunne draad van 5-10 cm lang gebruiken. Hoe langer de lengte, hoe groter de gevoeligheid van het apparaat. De schakeling verbruikt ongeveer 10-15 mA en wordt gevoed door een spanning van 9 volt. Voor de stroomvoorziening is een gewone Krona accu geschikt. Indien nodig kan elke piëzokeramische zender, bijvoorbeeld ZP-3, worden aangesloten op pin 10 van de microschakeling, waarna een geluid hoorbaar is wanneer een draad wordt gedetecteerd.

Je kunt het bord hier downloaden:

Detectormontage

De schakeling is gemonteerd op een miniatuurprintplaat van 40 x 30 mm, die volgens de LUT-methode kan worden gemaakt. De printplaat is volledig printklaar, spiegelen is niet nodig. Na het etsen is het raadzaam de sporen te vertinnen; dit vereenvoudigt het solderen van onderdelen en het koper oxideert niet.

Na het vervaardigen van de printplaat kunt u de onderdelen solderen. Wees voorzichtig bij het hanteren van de microschakeling: deze is gevoelig voor statische elektriciteit en kan gemakkelijk beschadigd raken. Daarom solderen we de socket voor de microschakeling op het bord en plaatsen we de microschakeling er pas in nadat de montage is voltooid. Je moet ook voorzichtig zijn bij het solderen van de transistor - als deze zich in een plastic behuizing bevindt, worden er slechts twee poten op het bord gesoldeerd - drain en source, en wordt de antenne rechtstreeks aan de poort gesoldeerd. Als de behuizing van metaal is, worden alle drie de poten samen met de antenne op het bord gesoldeerd. Het is belangrijk dat u de pin-out niet verwisselt, anders werkt het apparaat niet. Voor het gemak kunnen de stroomdraden onmiddellijk aan de connector voor Krona worden gesoldeerd, zoals ik deed. Zorg ervoor dat u na het solderen het resterende vloeimiddel van de plaat afspoelt, anders kan de gevoeligheid worden beïnvloed. Ook is het raadzaam om de juiste installatie en aangrenzende sporen te controleren op kortsluiting.

Detectortests

Nadat de montage is voltooid, kan het testen beginnen. We nemen de kroon en verbinden deze met het bord, waarbij we een ampèremeter in de opening van een van de draden plaatsen. Het circuitverbruik moet 10-15 mA zijn. Als de stroom normaal is, kunt u de detectorantenne op een netwerkdraad aansluiten en kijken hoe deze oplicht Lichtgevende diode en piept de piëzo-emitter, indien geïnstalleerd. Het draaddetectiebereik bedraagt ​​circa 3-5 cm, afhankelijk van de lengte van de antenne. In dit geval mag u de antenne niet aanraken, omdat dit de gevoeligheid aanzienlijk zal verminderen. Het apparaat vereist geen configuratie en begint onmiddellijk te werken nadat de stroom is ingeschakeld. Naast netwerkdraden reageert hij ook op twisted pair kabel. Fijne montage.

Bekijk de video

In de video is duidelijk te zien hoe zo’n detector werkt. Met zijn hulp kunt u nauwkeurig bepalen waar de draden van de schakelaar lopen.