Gietijzeren afvoersysteem vervangen door kunststof exemplaar

Tijdens reparatiewerkzaamheden aan het loodgieterswerk wordt het noodzakelijk om een deel van de rioolbuis (meestal een T-stuk) te vervangen. In plaats van de verouderde gietijzeren pijp wordt tegenwoordig overal plastic gebruikt. Hoe je op de juiste manier een betrouwbare overgang kunt maken tussen twee verschillende soorten buizen, zal ik in dit artikel in detail bespreken.

Wat je bij de hand moet hebben

Overgangsrubberen manchet;
Sanitaire kit;
Technisch vaseline- of siliconenvet;
Hamer;
Platte schroevendraaier;
Monteren;
Mes en borstel voor metaal;
Autonome gasbrander.

Voorbereidend werk

Het proces van het loskoppelen van gietijzeren buizen die al tientallen jaren bestaan, kan het beste samen worden gedaan - het is een feit dat het materiaal behoorlijk kwetsbaar is, en bij het loskoppelen van een deel van het riool dat is uitgevallen, is er een grote kans op schade aan een geheel gedeelte van de oude leiding.
De mof van het gietijzeren riool werd behandeld met een speciaal zwavelafdichtmiddel en vlaskabel, en de bovenkant was bedekt met cementmortel.Dit laatste is vrij eenvoudig neer te halen met een hamer en een schroevendraaier, maar het zwavelafdichtmiddel is qua consistentie zo dicht geworden als een gietijzeren buis. Om het te verwijderen, moet je het verwarmen met een gasbrander. De vlam mag niet op één punt worden gericht, maar gelijkmatig over de gehele verbinding. Als de buis aan één uiteinde oververhit raakt, bestaat de mogelijkheid dat er door atomaire uitzetting een stuk afbreekt.

Controleer tegelijkertijd de consistentie van het afdichtmiddel - als het vulmiddel zachter wordt, moet u het onmiddellijk gaan uitkiezen. Het is het beste om dit met dezelfde schroevendraaier te doen, waarbij u indien mogelijk de verbinding vrijmaakt. Het belangrijkste is om niet te haasten en alle acties zo zorgvuldig mogelijk uit te voeren.

Wanneer u de brander binnenshuis gebruikt, zorg dan voor frisse lucht en gebruik beschermende uitrusting. Naleving van de brandveiligheidsregels voorkomt mogelijke problemen bij het werken met open vuur. Wees er tegelijkertijd op voorbereid dat u de geur van oud afdichtmiddel bij de verbindingen van gietijzeren buizen niet lekker zult vinden.
Nadat u de verbinding indien mogelijk hebt losgemaakt, begint u het te verwijderen element los te maken. Bij het demonteren van het T-stuk kunt u een kleine hendel gebruiken.

Nadat u toegang heeft gekregen tot de verbindingsflens, maakt u deze schoon met een mes en een metalen borstel, verwijdert u eventueel achtergebleven oude kit en veegt u het oppervlak droog.

Als de werkzaamheden in een appartementencomplex worden uitgevoerd, dient u een plug voor de leiding klaar te leggen (een zak met vodden etc.) voor het geval een van de bovenburen besluit gebruik te maken van de riolering.

Installatie van de overgangskraag

Het moeilijkste deel van het werk was voltooid. Nu moet u de verbindingskraag installeren, deze en de buisflens smeren met sanitaire kit.

Tik met een hamer op de randen van het inzetstuk om een volledige afdichting te garanderen.

Smeer de binnenkant van de adapter in met vaseline en installeer het plastic element van de rioolbuis. De aard van het werken met een drainagesysteem met een kleinere diameter herhaalt de hierboven beschreven stappen volledig, alleen de adapter zal van een andere maat zijn.

Als er geen flensverbinding is en u moet verbinding maken met een recht gesneden gietijzeren buis, is er niets eenvoudiger, omdat er ook voor dit geval speciale adapters zijn. Ze worden rechtstreeks op de buis gemonteerd en vervolgens wordt een nieuw kunststofsysteem geïnstalleerd. Vergeet niet de aansluitingen te behandelen met kit om eventuele lekkages later niet te elimineren.

Zoals u kunt zien, levert het vervangen van een gietijzeren riool door een kunststof buis geen onoverkomelijke problemen op en kan deze gemakkelijk onafhankelijk worden uitgevoerd. Het belangrijkste is om veiligheidsmaatregelen in acht te nemen bij het uitvoeren van werkzaamheden en de geleverde inspanningen te meten om de resterende gietijzeren elementen niet te vernietigen.