Hoe je een spijker rond de steel van een glas wikkelt
Wat hebben een glazen beker met een lange steel en een brute ijzeren spijker met elkaar gemeen? Het lijkt alsof er niets is. Maar alleen door ongelijksoortige objecten te combineren, kun je iets ongewoons laten zien en tegelijkertijd je vindingrijkheid, behendigheid en beheersing van je handen demonstreren. Laten we het schijnbaar onmogelijke doen: een spijker om de steel van een glazen beker wikkelen zonder deze te breken.
Om onze plannen te verwezenlijken, zullen we de volgende items, gereedschappen en apparaten voorbereiden:
Omdat we te maken krijgen met tot wit verhit metaal en de mogelijke verspreiding van glasfragmenten, zullen we persoonlijke beschermingsmiddelen aantrekken: een transparant schild, lange mouwen en handschoenen.
Eerst gaan we van een profielbuis een houder maken om glaswerk veilig in horizontale positie te bevestigen. Dit maakt het gemakkelijker om de komende manipulaties uit te voeren.
Op de profielbuis brengen we in de lengterichting markeringen aan: aan de brede zijde bevindt zich een wigvormige contour die naar beneden toe taps toeloopt, aan de smalle zijde bevindt zich een sleuf van gelijke breedte.
We bevestigen de profielbuis in een bankschroef met de markeringen naar boven en maken met behulp van een slijpmachine de beoogde sneden. Na het reinigen en afronden van de randen is de houder klaar voor gebruik.
Om dit te doen, steken we het ondersteunende deel van het vat in een gleuf van gelijke breedte, en de poot in een wigvormig exemplaar, dat, wanneer het wordt neergelaten, de plaats zal bereiken waar de breedte van de gleuf gelijk is aan de diameter van het been. Dit is de plek voor een stabiele en betrouwbare bevestiging van het glas.
Het is tijd om het lasapparaat in te stellen. We hebben het in de RDS-modus (of MMA-modus) gezet - handmatig booglassen met staafelektroden. Omdat de diameter van onze nagel 3 mm is, naar analogie met een soortgelijke elektrode, stellen we de stroom in op 100 A.
In plaats van een elektrode steken we een spijker in de houder en sluiten deze tegen de lastafel, waaraan we de negatieve draad van het apparaat bevestigen.
We voelen dat de nagel opwarmt, maar langzaam. We verhogen de stroom tot 120 A en verwarmen het snel tot witte hitte, waarna het zacht en buigzaam wordt.
Maar voordat we met de hoofdtaak beginnen, gebruiken we een gasbrander om het glas te verwarmen, zodat het niet barst door een temperatuurverandering als het in contact komt met een hete spijker.
We verwarmen de nagel opnieuw tot een staat die bijna smelt.
Dit geeft ons meer tijd om de spijker rond de steel van het glas te schroeven. Om dit te doen, gebruikt u een tang om de spijker bij het hoofd te pakken, plaatst u deze over het been en met de tweede tang, terwijl u de punt vastpakt, beginnen we het been in een spiraal te wikkelen. Tegelijkertijd proberen we ervoor te zorgen dat de nagel het glas niet raakt.
Omdat dit slechts een experiment was, een soort truc, laten we het tot de logische conclusie brengen: verwarm het been onder de kom met een gasbrander en draai het opzij. Het is in zekere zin een kunstwerk geworden.
Zal nodig hebben
Om onze plannen te verwezenlijken, zullen we de volgende items, gereedschappen en apparaten voorbereiden:
- glazen beker met een dunne steel;
- gewone ijzeren spijker;
- gedeelte van profielbuis;
- zonde;
- Slijper;
- lasapparatuur;
- gasbrander;
- een paar tangen.
Omdat we te maken krijgen met tot wit verhit metaal en de mogelijke verspreiding van glasfragmenten, zullen we persoonlijke beschermingsmiddelen aantrekken: een transparant schild, lange mouwen en handschoenen.
Het proces waarbij een spijker op de steel van een glas wordt gewikkeld
Eerst gaan we van een profielbuis een houder maken om glaswerk veilig in horizontale positie te bevestigen. Dit maakt het gemakkelijker om de komende manipulaties uit te voeren.
Op de profielbuis brengen we in de lengterichting markeringen aan: aan de brede zijde bevindt zich een wigvormige contour die naar beneden toe taps toeloopt, aan de smalle zijde bevindt zich een sleuf van gelijke breedte.
We bevestigen de profielbuis in een bankschroef met de markeringen naar boven en maken met behulp van een slijpmachine de beoogde sneden. Na het reinigen en afronden van de randen is de houder klaar voor gebruik.
Om dit te doen, steken we het ondersteunende deel van het vat in een gleuf van gelijke breedte, en de poot in een wigvormig exemplaar, dat, wanneer het wordt neergelaten, de plaats zal bereiken waar de breedte van de gleuf gelijk is aan de diameter van het been. Dit is de plek voor een stabiele en betrouwbare bevestiging van het glas.
Het is tijd om het lasapparaat in te stellen. We hebben het in de RDS-modus (of MMA-modus) gezet - handmatig booglassen met staafelektroden. Omdat de diameter van onze nagel 3 mm is, naar analogie met een soortgelijke elektrode, stellen we de stroom in op 100 A.
In plaats van een elektrode steken we een spijker in de houder en sluiten deze tegen de lastafel, waaraan we de negatieve draad van het apparaat bevestigen.
Maar voordat we met de hoofdtaak beginnen, gebruiken we een gasbrander om het glas te verwarmen, zodat het niet barst door een temperatuurverandering als het in contact komt met een hete spijker.
We verwarmen de nagel opnieuw tot een staat die bijna smelt.
Dit geeft ons meer tijd om de spijker rond de steel van het glas te schroeven. Om dit te doen, gebruikt u een tang om de spijker bij het hoofd te pakken, plaatst u deze over het been en met de tweede tang, terwijl u de punt vastpakt, beginnen we het been in een spiraal te wikkelen. Tegelijkertijd proberen we ervoor te zorgen dat de nagel het glas niet raakt.
Omdat dit slechts een experiment was, een soort truc, laten we het tot de logische conclusie brengen: verwarm het been onder de kom met een gasbrander en draai het opzij. Het is in zekere zin een kunstwerk geworden.
Bekijk de video
Soortgelijke masterclasses
Bijzonder interessant
Opmerkingen (1)
