4 redenen waarom de eierstokken eraf vallen bij komkommers en methoden om ze te elimineren

Het favoriete pompoengewas van veel zomerbewoners - komkommer - is behoorlijk grillig om te kweken. Tuinders die groenten verbouwen in vruchtbare en goed gestructureerde grond kunnen rekenen op behoorlijke oogsten aan kruiden. Omdat op elke plantrank de processen van ontluiken, bloeien, eierstokvorming en vruchtvulling tegelijkertijd plaatsvinden, verwijderen de struiken veel voedingscomponenten uit de grond.
Even belangrijk voor komkommers is de zorg voor de aanplant gedurende het groeiseizoen. Maar zelfs bij het uitvoeren van alle agrotechnische maatregelen met komkommers ontstaan ​​er vaak moeilijkheden. Het meest voorkomende probleem waarmee beginnende tuinders vaak worden geconfronteerd, is vergeling en massale afstoting van de eierstokken. Als u de belangrijkste oorzaken van dit probleem kent, kunt u het optreden ervan voorkomen.

1. Onvoldoende bestuiving.

Voor door bijen bestoven komkommervariëteiten is de aanwezigheid van bijen en andere nuttige insecten op de plantage noodzakelijk voor de vorming van eierstokken.Onder ongunstige weersomstandigheden, wanneer het weer langdurig bewolkt is en het regent, of in extreme hitte, wanneer de dagtemperatuur niet onder de 30°C daalt, vindt de bestuiving van vrouwelijke bloemen op komkommerranken slecht plaats. Je kunt bijen naar een komkommerplantage lokken door de planten te besproeien met zoet water: 1 eetl. l. honing voor elke liter water.

Maar in regenachtige zomers, wanneer de bijenmigratie bijna volledig stopt, helpt zelfs het irrigeren van de bladeren met honingwater niet. Dat is de reden waarom ervaren tuiniers, vooral degenen die in streken met moeilijke klimatologische omstandigheden leven, de voorkeur geven aan het kweken van zelfbestuivende of parthenocarpische komkommers. Dergelijke variëteiten en hybriden vormen eierstokken zonder de deelname van insecten, en de meeste bloemen op hun wijnstokken zijn vrouwelijk.

Het planten van parthenocarpische hybriden in gesloten structuren is niet minder relevant. Augurken die zich in kassen en kassen ontwikkelen, evenals zaailingen die onder filmafdekkingen groeien, worden veel slechter bestoven, zelfs bij helder weer. Maar zelfbestuivende soorten pompoengewassen dragen uiteraard goed vrucht in kasomstandigheden, met de juiste zorg (systematisch water geven, wortel- en bladvoeding, ventilatie van kassen, behandeling van wijnstokken tegen ziekten en plagen).

2. Boriumtekort.

Meestal wordt boorgebrek waargenomen op overmatig zure of, omgekeerd, alkalische bodems, in bodems met een teveel aan CaCO2, evenals op lichte zandsteen en regelmatig geïrrigeerde gronden. Maar zelfs met een voldoende hoeveelheid micro-elementen zal de opname ervan door plantenwortels merkbaar verslechteren bij langdurige droogte of overmatig bodemvocht en overmatige toepassing van stikstof- en kaliummeststoffen.
Het gebrek aan boor in komkommers, maar ook in andere groentegewassen (tomaten, aubergines, paprika's), manifesteert zich door het massaal afvallen van bloemen en eierstokken. In ernstigere gevallen sterven, naast het ontbreken van het juiste aantal vruchten, de groeipunten op de toppen van de stengels en sterven de stiefzonen af. De bladeren van de bovenste laag van planten die te kampen hebben met boorgebrek zijn bedekt met gele aderen.
De oplossing voor het probleem is het preventief voeren van de komkommerplantage met gespecialiseerde micromeststoffen met een overwicht aan boor (Boroplus, Agrobor) of het besproeien van de zaailingen met een oplossing van gewoon boorzuur (2-3 g per 10 liter water). Het evenement vindt plaats aan het begin van de bloei van planten en wordt vervolgens na 10-14 dagen herhaald, wanneer de struiken massaal bedekt zijn met bloemen.

3. Tekort aan macro- en micro-elementen.

Naast boor vereist de groei en ontwikkeling van komkommers de aanwezigheid in de bodem van een voldoende hoeveelheid stikstofstoffen, zouten van fosfor, kalium, calcium, magnesium en veel micro-elementen. Als er een gebrek aan voeding is, werpen komkommers een deel van de eierstokken af, waardoor ze voldoende voeding bieden om het groen dat al aan de wijnstokken zit te vullen en de vitale activiteit van de hele struik als geheel te behouden.
Zelfs in gevallen waarin de komkommerbedden goed gevuld waren met mest en minerale meststoffen, kunnen de zaailingen op het hoogtepunt van de vruchtvorming voedingstekorten ervaren. Dat is de reden waarom ervaren tuinders struiken bij de wortels voeden en elke 10-15 dagen vertrekken, tot het einde van het groeiseizoen.
De beste optie is het afwisselen van organische en minerale meststoffen of het gebruik van complexe moderne meststoffen verrijkt met gechelateerde micro-elementen en humuszuren ("Nutrivant", "Cucumber Crystal", "Aquarin Plantaardig", "Agricola", "Rodnichok", "Master", "Zdraven voor komkommers, pompoenen, courgettes en pompoen”, “Sudarushka-komkommer”, “Lifdrip-komkommer - kool - courgette", enz.).

4. Ziekten en plagen.

Als preventie niet wordt uitgevoerd, leiden uitbraken van bijna alle ziekten van pompoengewassen ertoe dat de struiken massaal hun eierstokken laten vallen, evenals tot het rotten van reeds gevormde vruchten. Dezelfde overlast wordt waargenomen bij komkommeraanplantingen, die een toevluchtsoord zijn geworden voor bladluizen, spintmijten en andere gevaarlijke insecten.

Om schade aan planten door fytopathogenen en parasieten te voorkomen, is het noodzakelijk om komkommers effectief te beschermen, vanaf het stadium van het planten van zaden voor zaailingen of in de volle grond. Om dit te doen, gebruiken groentetelers professionele zaadbehandelingsmiddelen, insecticiden, fungiciden en insectofungiciden (Aktara, Maxim, enz.), Of moderne microbiologische preparaten (Fitosporin, Trichodermin en hun analogen), of volledig veilig voor planten en mensen volksremedies op basis van natuurlijke producten en planten.

De meest effectieve oplossingen voor de behandeling van komkommers tijdens de vruchtvorming, bereid volgens volksrecepten, zijn onder meer:

• 1. Infusie en afkooksel van aszeep.
  
  
  
  
• 2. Een oplossing van wei en jodium.
  
  
  
  
• 3. Ammoniakoplossing (ammoniak).
  
  
  
  
• 4. Berkenteerzeepoplossing.
  
• 5. Een mengsel van gezeefde as en tabaksstof (om te bestuiven).
  
  
  
  
• 6. Waterige extracten van alle delen van knoflook.
  
• 7. Infusie en afkooksel van uienschillen.
  
  
  
  
• 8. Infusie van stinkende gouwe, boerenwormkruid, brandnetel, alsem, paardebloemen, tabak.
  
• 9.Infusie van tomaten- en aardappeltoppen.

Een gewaarschuwd iemand telt voor twee. Houd bij het volgen van komkommerteeltpraktijken rekening met de hierboven beschreven factoren die de vergeling en val van de eierstokken beïnvloeden, en uw komkommeropbrengsten in uw zomerhuisje zullen altijd stabiel zijn.