Met zo'n gevulde PET-fles vliegen vogels niet binnen een kilometer van uw perceel

Tijdens het rijpingsseizoen van kersen en aardbeien begint het tuinperceel te wemelen van spreeuwen die de hele oogst proberen op te eten. Om je tuin ertegen te beschermen, moet je een vogelverschrikker maken die ongedierte kan afstoten.

Materialen:

• PET-flessen 2 l;
  
• polystyreenschuim, schuimrubber of andere vochtbestendige isolatie;
  
• Scotch;
  
• wasverzachter dop;
  
• zelftappende schroeven;
  
• pool.

Het proces van het maken van een opgezette vogel

Om de staart en vleugels van de vogel te maken, moet je 3 vellen plastic uit flessen maken. Om dit te doen, worden hun bodem en halzen afgesneden, waarna de resulterende buizen in de lengte worden ontrafeld. De gesneden flessen worden waterpas gezet en langs twee randen op een vlakke ondergrond bevestigd. Ze kunnen met klemmen door de rail worden gedrukt of eenvoudig met zelftappende schroeven worden vastgeschroefd. Vervolgens worden de lakens verwarmd met een haardroger. Door verhitting worden ze plat en krullen ze niet meer in een buis.

De staart en vleugels van de vogelverschrikker worden uit de voorbereide vellen gesneden. Het is belangrijk om veren na te bootsen, zodat ze vervolgens in de wind wapperen.Zonder het talent van een kunstenaar is het beter om de contouren van de vleugels en de staart op een vel papier af te drukken en vervolgens op basis daarvan een sjabloon uit te knippen.

Je kunt dergelijke blanco's op internet vinden door een patroon van een vlieger die een vogel imiteert in de zoekbalk in te voeren.


Om het lichaam van een vogel na te bootsen, wordt een hele fles gebruikt. De bijgesneden hals die overblijft na het maken van de vellen wordt met tape aan de onderkant vastgelijmd. Het zal dienen als basis voor het bevestigen van de vogelverschrikker aan de paal. Vervolgens worden de staart en vleugels met tape vastgelijmd. Omdat ze niet voldoende stijfheid hebben, moeten er schuimrubber, polystyreenschuim of stukjes buisisolatie onder worden geplaatst. Dankzij dit kunnen ze hun vorm behouden en niet doorzakken.


Om de vogelkop te maken, moet je een wasverzachterdopje op de flesdop draaien, die als lijfje van het knuffeldier dient. In de laatste wordt aan het uiteinde een gat gemaakt waarin een 4-5 cm lange slang of buis wordt gestoken die over de lengte is doorgesneden.

Dit simuleert een snavel. Je kunt ook ogen op de bovenklep tekenen.



Vervolgens wordt een paal in de nek gestoken die aan de vogelverschrikker is bevestigd. Het wordt aan de zijkant vastgezet met een zelftappende schroef.

Vervolgens moet het in de grond boven de aardbeien worden gestoken of aan de takken boven de kruin van de kersenboom worden vastgebonden. Wanneer ze worden blootgesteld aan wind, fladderen de vleugels van de vogelverschrikker in de wind. Van buiten lijkt het op een roofdier dat in de lucht zweeft op zoek naar een prooi, dus ze zullen proberen er vanaf te blijven.

Bekijk de video