Herfstplanting van tuinaardbeienzaailingen in de volle grond voor een overvloedige oogst volgend seizoen

Aardbeien worden al lang beschouwd als een van de meest geliefde fruit- en bessengewassen. En hoewel het elk jaar veel moeite kost om een oogst van sappig, aromatisch fruit te verkrijgen, wordt het door de meeste eigenaren van hun persoonlijke percelen verbouwd.

Zoals de praktijk laat zien, produceren aardbeienstruiken in de tuin op één plek stabiele opbrengsten gedurende 3-4 jaar. Verder neemt de opbrengst sterk af en worden de vruchten kleiner en verliezen ze hun suikergehalte. Dat is de reden waarom experts adviseren om de cultuur bij te werken door zaailingen te planten van de variëteiten die je leuk vindt of planten te vermeerderen met snorren.

Idealiter worden volgens de regels van de vruchtwisseling de bedden voor aardbeien elke keer op een nieuwe plaats gerangschikt. Anders is de kans groot dat zich fytopathogenen en plaaglarven in de bodem ophopen. De beste voorlopers van het gewas zijn uiengroenten en -bloemen, maar ook peulvruchten, nachtschade, pompoengewassen en groenbemesters.

Landingsdata

Tuinaardbeien kunnen in twee termijnen worden geplant.Vroeg planten wordt uitgevoerd in augustus - september en laat planten - in oktober - november. De technologie voor planten in de vroege herfst verschilt niet van de late herfst. Het enige voorbehoud is het voorbereiden van de zaailingen. Bij het planten in het vroege najaar, als het weer nog behoorlijk warm is, blijven er 1-2 van de jongste en sterkste bladeren op elke struik achter.

De resterende bladplaten moeten vóór de procedure worden afgesneden. Bladeren verwijderen is noodzakelijk omdat er een grote hoeveelheid vocht van het oppervlak verdampt. Daarom kan de plant na onderdompeling in de grond afsterven, omdat het wortelsysteem, dat op de eerste dag op een nieuwe plek nog geen wortel heeft geschoten, geen tijd heeft om het bovengrondse deel van de zaailingen van vocht te voorzien of voedingscomponenten.

Planten in koude grond in de tweede helft van de herfst vormt geen bedreiging voor het bladapparaat, dat bij lage zonneactiviteit niet zoveel vocht verdampt. Bij het planten in de late herfst worden alleen de problematische bladeren van elke gezonde struik verwijderd met een tuinschaar: gedroogde bladeren, bladeren met mechanische schade of tekenen van schade door fytopathogenen.

Voorbereiding van de bodem

2-3 weken vóór het planten worden de bedden tot de diepte van een schop geploegd, bedekt met volledig gerijpte compost of goed verteerde mest van herbivoren (6-8 kg/m²).

Gedurende de resterende tijd vóór het planten krimpt de grond gedeeltelijk. Als het niet mogelijk is om de bedden van tevoren klaar te maken, wordt de grond onmiddellijk na het graven en toevoegen van organisch materiaal gemorst, zodat deze door water gedeeltelijk wordt verdicht.

Wat minerale meststoffen betreft, adviseren deskundigen bij het planten van aardbeien in de herfst het gebruik van dubbel of eenvoudig superfosfaat (70 g/m²) en alle beschikbare kaliumproducten zonder chloor, bijvoorbeeld kaliumsulfaat (30 g/m²).Complexe preparaten ("Ecoplant" of "Kaliummonofosfaat"), die volgens de aanbevelingen van de fabrikant in de grond worden geploegd, zijn ook geschikt. Deze meststoffen worden naast compost gebruikt.

Superfosfaat heeft een langdurige werking. Terwijl de medicijnkorrels oplossen, draagt de fosfor die gedurende 12-24 maanden vrijkomt bij aan de kwalitatieve versterking en vertakking van het wortelsysteem van de struiken. De toevoeging van kalium leidt tot een verbetering van de vorming van fruitknoppen voor het volgende seizoen en een toename van de winterhardheid van zaailingen.

Volgens beoordelingen van ervaren tuinders zal het vullen van de bedden voor tuinaardbeien tijdens het planten in de herfst met grote hoeveelheden compost en fosfor-kaliummeststoffen ervoor zorgen dat de planten gedurende 2-3 jaar normaal kunnen groeien, ontwikkelen en vrucht dragen. Dit dieet vereist slechts 2-3 wortel- en bladvoedingen per seizoen - met een overwicht aan stikstof in de lente, en fosfor en kalium na het einde van de vruchtzetting.

Bij het cultiveren van bedden voor aardbeien mag u geen verse mest en chloridemeststoffen gebruiken. Cultuur reageert negatief op dit soort organische stoffen en mineralen. Geplante planten kunnen pijn gaan doen en zelfs volledig afsterven. Ook is het onwenselijk om in de herfst meststoffen te gebruiken die verhoogde doses stikstof bevatten, wat de groei van de bovengrondse delen stimuleert. Vóór de overwintering moeten planten goed wortel schieten en slechts een paar nieuwe bladeren laten groeien, en geen krachtig bladapparaat ontwikkelen.

Landen

In elk plantgat moet ongeveer een liter water worden gegoten. De wortels van de zaailingen moeten zorgvuldig worden rechtgetrokken. Het is beter om de grond rond de struiken voorzichtig met je handen aan te drukken, waardoor holtes in de grond worden verwijderd en het meest intieme contact van het wortelsysteem met de grond wordt gegarandeerd.

Bij het onderdompelen van zaailingen in de grond is het erg belangrijk om de wortelhals correct te plaatsen. Het kan niet worden begraven, omdat tijdens neerslag en water geven het groeipunt (het hart van elke struik) in de grond zal zinken, wat de vestiging van de struiken negatief zal beïnvloeden.

Hoge beplanting is ook gevaarlijk, wanneer het groeipunt enkele centimeters boven het oppervlak van de bedden uitsteekt. Deze stand van de aardbeikern leidt tot blootligging van de wortels en uitdroging van de planten. Daarom moet de wortelhals van aardbeien strikt worden geplaatst, op gelijke hoogte met het oppervlak van de plantage.

Om de ontwikkeling van de plant te verbeteren, de verspreiding van onkruid te voorkomen en de wortels in de winter te isoleren, kunnen de bedden na het planten worden gemulleerd met organisch materiaal, bijvoorbeeld verrot stro, humus, hooi of compost.

Als je aardbeien vóór de winter correct plant, zullen de planten je volgend seizoen dankbaar zijn met een overvloedige oogst, vooral als je alle regels van de landbouwtechnologie volgt.