220 V spanningsregelaar zonder transformatoren, thyristors en triacs
Meestal is iedereen eraan gewend dat thyristors of triacs worden gebruikt om het vermogen te regelen, en autotransformatoren om de spanning te regelen. Maar er is ook een variant van de regelaar, gemonteerd op slechts één transistor, die verschillende kenmerken heeft. Het kan gemakkelijk zijn toepassing vinden in zelfgemaakte amateurradioproducten.
Details
- Transistor IRF740 - http://alii.pub/6cfb0k
- Diodebrug 400 V 10 A - http://alii.pub/5m5na6
- Zenerdiode 12 V - http://alii.pub/5myg53
- Weerstand 500 kOhm - http://alii.pub/5h6ouv
- Variabele weerstand 500 kOhm - http://alii.pub/5o27v2
Regelcircuit
De elementaire schakeling is gebaseerd op een IRF740-veldeffecttransistor. De bedrijfsspanning is maximaal 400 V, de stroom is maximaal 10 A. Maar dit betekent niet dat hij kan worden bestuurd met een vermogen van 4 kW. Het vermogensdissipatie van de transistor bedraagt immers slechts 125 W.
Productie van een spanningsregelaar 0-220 V
Laten we het circuit samenstellen met behulp van een wandmontage. We vormen alle uitvoerdelen één voor één.
We solderen de elementen en gebruiken enkeladerige draad als jumpers.
We sluiten het netsnoer aan op de diodebrug.
Een gloeilamp dient als belasting. Er parallel mee verbonden multimeter.
We sluiten de schakeling aan op een 220 V-netwerk.
Door de schuifregelaar met variabele weerstand te draaien, verhogen we de spanning.
De aanpassing verloopt zeer soepel, zonder plotselinge sprongen.
Voor-en nadelen
Laten we dus een grens trekken en kijken naar de voor- en nadelen van dit regelaarcircuit.
Pluspunten: zeer soepele aanpassing van nul tot maximum, vergeleken met triac-regelaars.
Minpuntjes: laag rendement, laag vermogen (niet meer dan 125 W), alleen constante spanningsregeling.
Een dergelijk schema is absoluut in staat tot leven en zal zeker zijn toepassing vinden.