Jak zrobić szklarnię kopułową własnymi rękami

Przyjaciele, cześć. Złożoność tematu budowy szklarni kopułowej własnymi rękami nie polega na procedurze, obliczeniach, a nawet piłowaniu materiału. I w innym. Ponieważ chęć wzniesienia tej konstrukcji wynika z kilku nietypowych powodów:

Jeśli podejść do sprawy poważnie, to pierwszym zasadniczym powodem jest wiedza o konstrukcjach kopułowych i budowie kopuł.
Jest mało prawdopodobne, aby właściciel gruntu, który prowadzi szklarnię foliową lub w najlepszym razie przestawił się na szklarnię poliwęglanową, nie był zainteresowany nowym projektem, nie mając o tym żadnej wiedzy. Jednak zalety, jakie niesie ze sobą kopuła, poruszą najbardziej konserwatywnego rolnika. Pozostaje tylko uzyskać szczegółowe informacje.
Następnie przychodzi duch eksperymentowania. Każdy chce spróbować czegoś nowego. A czemu nie, jeśli pozwala na to powierzchnia terenu. Jednak tutaj są dwie rzeczy:
1. Nowe jest dobrze zapomnianym starym. Dokładniej, poza zasięgiem wzroku.
2. Znów wiedza.
Trzeci przypadek, który można ograniczyć, dotyczy tych, którzy już widzieli szklarnię z kopułą, weszli do niej i skosztowali rezultatu. Ale znowu jest podział:
1. Dla kogoś, kto wierzył w przewagę nad konwencjonalną szklarnią.
2. A dla tych, którzy nie wierzyli, ale chcieli, wybaczcie to określenie, popisać się przed sąsiadami.
  Dlatego budowanie kopułowej szklarni własnymi rękami jest dla odważnych rolników, którzy potrafią dobrze liczyć i liczyć. Dla osób stosujących zaawansowane technologie uprawy gleby, a także naturalnej uprawy roślin. Jest tu raczej nuta upraw warzywnych. Chociaż egzotyka z kopułową charakterystyką przenoszenia ciepła nie jest daleko. Czas zadać Ci pytania:
3. Czy wiesz, że w szklarni kopułowej możesz zbierać plony trzy razy w roku? Na przykład w środkowej Rosji z okresem wyraźnego lata od końca maja do połowy sierpnia.
4. Czy wiesz, że przy minimalnych zimowych upałach można sadzić i zbierać ziemniaki przez cały rok? Co więcej, prąd nie jest konieczny.
Ale więcej o tajemnicach poniżej. A na początek salwa armatnia z listy podstawowych zalet kopuły.

O designie i materiałach w prosty sposób

Kopuła reprezentuje projekt Fullera, amerykańskiego badacza w dziedzinie geodezyjnych konstrukcji architektonicznych. Siatkowa skorupa trójkątów to nic innego jak samonośna rama. Dlatego też przeniesiono na grunt zasady rozwiązywania powojennego kryzysu mieszkaniowego budowa sale lekcyjne, magazyny, hangary i szklarnie. Nasza szklarnia kopułowa opiera się na pięciu elementach:

Fundacja. Tutaj opinia jest podzielona na stosy z późniejszą okładziną i spawanym narożnikiem. Wybór nalezy do ciebie. I skorzystałem z opcji stosu. Budowa fundamentów pod kopułę jest bardzo trudną sprawą. Nie powinno być żadnych błędnych obliczeń zarówno w pionie, jak i w poziomie.
Carakas. Deska ogrodzeniowa służy jako podstawa ramy. Ma standardowy rozmiar 100x20 mm. To wystarczy na jednostronny pakiet filmów letnich.W wersji zimowej z podwójnym poszyciem trójkątów wymagana jest grubość deski 40 mm. Należy pamiętać, że mniejszy rozmiar końcowy 40x20 będzie wymagał użycia rusztowania. A na ramie z desek 100x20 można poruszać się akrobatycznie.
Złącza. Tylko się nie śmiej. Do łopat użyłem sadzonek. Standardowy rozmiar średnicy wynosi 38–40 mm. Połączenie stanowiła średnio twarda taśma papierowa z jednym paskiem otworów.
Film. Dlaczego wybrano film marki Svetlitsa? Odpowiedź na to pytanie kryje się w analizie testów filmowych. W Rosji spośród sześciu rodzajów materiałów filmowych Svetlitsa wykazuje najlepsze wyniki. Ponadto kryteria oceny są różne:
- Hydrofilowość. Krople kondensatu nie spadają ze Swietlicy.
- Sztywność. Pakiet folii utrzymuje napięcie powierzchniowe paznokcia pod własnym ciężarem. Jako próbkę pobrano ramę o wymiarach 50x30 cm.
- Przezroczystość. Svetlitsa ma najwyższy wskaźnik. Strata światła wynosi 10%. A poliwęglan ma 40%.
- Cena. Metr kwadratowy folii kosztuje około 100 rubli, biorąc pod uwagę grubość. Mój wybór padł na grubość 120 mikronów. Koszt za metr kwadratowy od oficjalnego sprzedawcy z odbiorem wynosi 47 rubli. Dokładne obliczenie trójkątów z zakładkami do lutowania określa opcję licznika liniowego. Występuje w różnych szerokościach: trzy metry lub cztery metry.
A co najważniejsze, „Svetlitsa” to wieloletnia, całoroczna folia do szklarni. Żywotność 7 lat.
Grupa sprzętu. Użyłem wkrętów samogwintujących o długości 4 cm, zaleca się dociśnięcie wkrętów wiertłem na końcu. Zapobiegnie to pękaniu drewna wzdłuż włókien. Ale wszystko wymaga umiejętności i doświadczenia. Jeśli będziesz pracować ostrożnie ze śrubokrętem przy odpowiednich prędkościach, procent pęknięć będzie minimalny. Przynajmniej wybrałem śruby z drobnym skokiem gwintu.

Jakie narzędzia są potrzebne do zbudowania kopułowej szklarni własnymi rękami?

Do cięcia potrzebna będzie ostra piła ręczna z drobnym zębem. Spośród pił tarczowych wybierz wersję stacjonarną z kątem obrotu.
Do cięcia dziurkowanej taśmy papierowej potrzebne są metalowe nożyczki.
Śrubokręt jest dziś urządzeniem uniwersalnym. Chociaż potrzebujemy funkcji dokręcania śrub i wiercenia otworów.
Aby wyciąć folię, lepiej jest wziąć nożyczki niż nóż. Będziesz także potrzebował stołu do cięcia.
Fundamenty palowe różnią się od siebie. Konstrukcja śruby wymaga spawarki. Jest to również konieczne, jeśli na fundamencie stosowane są narożniki. Postanowiłem sobie poradzić przy niewielkim wysiłku. Do wbicia profilu metalowego 40x20 mm wystarczy młotek.
Cały sukces konstrukcji kopuły zależy od dokładności poziomu hydraulicznego. Chociaż sam poziom hydrauliczny służy do instalowania pali i nic więcej.
Nie zapomnij o suszarce do włosów. Specjalnie kupiłem urządzenie chińskie za 800 rubli. I wiesz, nie ma żadnych skarg. Usprawiedliwiał się w stu procentach. Ale podałem 10 razy więcej odczytów na liczniku energii elektrycznej. Ponieważ robiłem to po raz pierwszy. Doświadczenie.
Szczególną uwagę należy zwrócić na narzędzie pomiarowe. Taśma miernicza, poziomica czy metr, linijka, kątownik, a nawet pion to za mało. Potrzebujesz szablonów.
Zadbaj o schody. Najlepiej drabina.

Przejdźmy zatem do obliczeń. Wydają ci się skomplikowane, ale wszystkie wymiary są w twoich rękach, a raczej w pamięci kalkulatora do obliczania kopuły.

Obliczenie

Wraz ze wzrostem popularności budowy kopuł, algorytm automatycznego obliczania stał się powszechny w wielu językach i na serwerach w różnych częściach świata. Zapytanie w wyszukiwarce internetowej zwróci kilka opcji.W rzeczywistości są to te same kalkulatory. Aby skompilować dane, musisz określić promień kuli. Pozostałe parametry odzwierciedlone na trójwymiarowym rysunku są intuicyjne:

Częstotliwość trójkąta.
Klasa partycji.
Symetria osiowa.
Część kuli.
Metoda połączenia.
Średnica złącza.
Szerokość i grubość żeber.

Wygląda jak zestaw konstrukcyjny dla dzieci, tyle że w interaktywnej formie.
Wyniki pomiarów będą odzwierciedlać powierzchnię pokrycia i podstawy, a także objętość tarcicy i całkowitą długość żeber. Poniżej zobaczysz rysunki krawędzi, trójkątów i wierzchołków. Studiując obliczenia kalkulatora, zrozumiesz, że musisz opierać się na standardowych rozmiarach materiałów:

Długości desek.
Długości uchwytu do łącznika.
Powierzchnia i wymiary folii.
Długości stosów.

Najważniejsze jest, aby główne elementy konstrukcji zmieścić w nieciętym materiale z jak najmniejszą ilością pozostałości. Liczbę śrub oblicza się z dokładnością plus/minus pięć sztuk. Chociaż nie zaszkodzi mieć trochę więcej. Z resztek folii można skleić trójkąty foliowe. Ale tutaj nie polecam tego robić:

Wiele osób zapomina o nakładaniu się.
Sklejenie dwóch połówek jest czasochłonne.
Trójkąty klejone mają gorszy margines bezpieczeństwa. Zwłaszcza zimą.

Skleiłem je z połówek. Zaoszczędzone pieniądze. Ale nie czas i nerwy. Przejdźmy teraz do głównej części opisu. Jest to zestaw szklarni kopułowej typu „zrób to sam”.

Kolejność montażu

Zakup materiałów to sprawa biznesowa. Gdzie, jak i ile, to już indywidualna decyzja każdego z nas. Dlatego będzie mi brakować tej informacji. Ale były niuanse. Większość materiałów eksploatacyjnych kupiłem w sklepie z narzędziami. Deski kupiłem w tartaku. Ale film dostarczono mi na zamówienie z Moskwy. Twoja opcja może być bardziej praktyczna. Kopuła jest jednak przedmiotem oszczędności. Jeśli masz już wszystkie elementy, pozostaje tylko je złożyć. A teraz czas opisać kolejność działań budowlanych:
1. Fundacja. Dziesięć pali wymagało jednego sześciometrowego prostokątnego profilu. Po przycięciu długość każdego stosu wynosiła 60 cm, podpory pogłębiono o 40 cm. Może się wydawać, że ta długość nie jest wystarczająca dla niezawodności. Kopuła jednak jako konstrukcja samonośna rozkłada ciężar proporcjonalnie. Co więcej, naprężenia na palach pozostają w pewnym stopniu w obrębie elementów ramy. Najważniejszą rzeczą podczas instalowania pali jest ustawienie poziomu. Nawet milimetrowe odchylenia będą zauważalne. To jest dokładnie to, co mi się przydarzyło. Trzy punkty podparcia kopuły znajdowały się w zawieszeniu. Ale nie wpłynęło to w żaden sposób na wytrzymałość szklarni. Jednak wiele zależy od pracy z młotem. Jeśli chodzi o wyrównanie w pionie, jest to znacznie bardziej skomplikowane. Początkowo nie wypełniałem placu budowy i budowałem szklarnię na terenie o naturalnych nierównościach. Dokładność montażu pali sprawdzono za pomocą obwodu montowanego z dolnego rzędu żeber. Błąd był oczywisty. Różnice w wysokości spowodowały błąd. Żebra się nie spotkały. Musiałem ponownie wbić połowę podpór. Proszę wziąć to pod uwagę.

2. Montaż ramy na palach. Istnieje wiele metod instalacji. O ile sięga Twoja wyobraźnia. Ale niezawodne, mocne opcje mają oczywistą zaletę. Powiem ci jak to zrobiłem. W złączu z czterema płatkami wyciąłem dwa rowki na wymiar końca rury kwadratowej.

Umieściłem złącze na stosie. Następnie zamontowałem w kolejności pierwszy rząd żeber. Montaż trójkątów ma swoją własną sekwencję.

Nie możesz zebrać kolejnego rzędu bez dokończenia poprzedniego. Nie dokręcaj śrub do końca. Ponieważ do wyrównania żeber ze względu na ich naturalną nierówność, wymagany jest luz w złączu. Każdy płatek jest przykręcony do dwóch wkrętów samogwintujących. Blisko i daleko od środka złącza.Dwa punkty, z których dalszy jest ustawiony pod kątem, zapewniają sztywność.

Montaż ramy jest bardzo ekscytującym zajęciem. Ale początkujący ma trudności z połączeniem skrajnych punktów żeber na dowolnym poziomie. Dlatego mogę doradzić tak: nie przesadzaj z dokręcaniem śrub. Prawdopodobnie trzeba będzie je osłabić i to nie raz. Ale drzewo tego nie lubi. Aby zmontować blat, będziesz musiał użyć dodatkowej siły, aby odciągnąć lub odsunąć punkty połączenia od siebie. Nie przejmuj się, jeśli żebra nie stykają się ze sobą.

Przy odpowiednim piłowaniu problem można łatwo rozwiązać. Konieczne jest poluzowanie poprzednich węzłów łączących. Proces montażu drewnianej części kopuły jest trudny do opisania, gdyż jest zrozumiały jedynie przy bezpośrednim kontakcie z przedmiotem. Pamiętaj, aby podczas cięcia materiału zachować dokładne wymiary. W przeciwnym razie kopuła nie zostanie zmontowana. Sposób poruszania się po budowanej ramie jest indywidualny. Wybór jest pomiędzy rusztowaniem a akrobacjami na trójkątnych segmentach. Druga opcja jest dostępna dla budowniczych o niskiej masie ciała.

3. Listwy boczne. Zmontowana rama jest bardzo wytrzymała i mocna. Powstaje kolejne pytanie: czy przykleić folię, czy stworzyć bok, osłaniając stosy po obwodzie? Dodanie gleby do szklarni jest możliwe tylko w drugim przypadku. Obwód osłoniłem paskami ocynkowanej blachy o szerokości 20 cm i długości 200 cm. Jedyną niedogodnością było to, że musiałem siedzieć lub klęczeć. Prześcieradła wszyto w dwie linie mocowania:

Na stosie w wstępnie zainstalowanych wspornikach.
W dolny pierścień żeber, który w tamtym czasie był wzmocniony dodatkowym żebrem podłużnym.

Do montażu użyłem wiertła do metalu o średnicy 3 mm i śrubokręta.W miejscach, gdzie arkusze nie stykały się w jednej linii, dociąłem je i zamontowałem w nowych punktach. Pomiędzy stosami przymocowałem drewniane poprzeczki, aby zwiększyć wytrzymałość poszycia.

4. Film. Klejenie folii jest najtrudniejszym procesem. A jeśli nigdy nie pracowałeś z suszarką do włosów lub sufitami napinanymi, powinieneś poćwiczyć przed rozpoczęciem. Mój błąd polegał na montażu górnego pięciokąta z półtrójkątów. Zostały wcześniej sklejone w domu. Faktem jest, że zaoszczędziłem na filmie, biorąc pod uwagę resztki, z których złożyłem trójkąty. Nie radzę ci tego robić. Solidny trójkątny arkusz jest mniej kapryśny pod względem rozmiaru. I tak dalej. Zamów folię tylko na całe segmenty. Tak, będą ozdoby, ale nie są tego warte. Z każdym nowym rozmiarem opanowywałam trudną sztukę. Przecież przy maksymalnym nagrzaniu folia kurczy się lub wypala. Jeśli będzie niewystarczająca, nie będzie się trzymać. Doświadczenie przychodzi szybko. Zwłaszcza jeśli masz ograniczone drogie materiały. Dolny rząd trójkątów wyszedł świetnie. W segmentach otworów wentylacyjnych należy uwzględnić maksymalne zachodzenie na siebie. Najważniejsze jest, aby podczas klejenia starać się być mniej zdenerwowanym. To naprawdę trudny proces.

5. Montaż okien i drzwi. Segmenty otwierające to te same trójkąty, ale bez łączników. Żebra w nich znajdują się w tej samej płaszczyźnie i są mocowane taśmą dziurkowaną. Każde drzwi miały trzy małe markizy. Aby przymocować okna na drugim poziomie, użyłem drabiny. Zrobiłem to ostrożnie, żeby nie podrzeć filmu. Na obwodzie okien i drzwi przykleiłem pasek gumowej izolacji, która zabezpieczy przed utratą ciepła i wodą deszczową. Na tym etapie budowy nie było żadnych problemów.Jednak pozostawienie elementów otwartych w celu wentylacji szklarni dało mi do myślenia. Twoją opcją jest Twoja wyobraźnia. Pamiętaj tylko, że gdy okno jest otwarte, pojawia się wiatr. Przede wszystkim samo okno. Zacisk wentylacyjny musi być bardzo mocny zarówno na oknach, jak i na drzwiach.

Błędy, które popełniłem

Nawet bez dużego doświadczenia w budowie szklarnia była łatwa w montażu. Ale błędy były nieuniknione. Podstępne jest to, że pokazali się po montażu. Wymienię je:

Zaniedbanie ustalenia dokładnego poziomu stosów. W przeciwieństwie do innych konstrukcji, kopuła nie lubi błędów.
Nadmierne dokręcenie wkrętów samogwintujących podczas montażu ościeżnicy, co doprowadziło do pękania drewna lub utrudnień w łączeniu punktów zamykających.
Sklejanie segmentów trójkątnych ze skrawków. Nie zrobiłbym tego teraz.

Zapomniałem powiedzieć, że glebę do sadzenia dodaje się przed przyklejeniem folii. Łatwiej jest rozprowadzić po obwodzie. Zadbaj o elementy złączne wewnątrz szklarni. Są potrzebne do podwiązywania roślin lub wieszania konew, butelek i ubrań ogrodowych. W rzeczywistości ta wersja szklarni jest daleka od doskonałości. W końcu kopułę można wyposażyć w odpływ burzowy na całym obwodzie, ponieważ konstrukcja gromadzi maksymalną ilość wody podczas deszczu. System nawadniania kropelkowego nie zaszkodzi. Ale ten temat krzyżuje się z eksploatacją budynku. Istnieją wskaźniki temperatury, wilgotności, oświetlenia i cech uprawy niektórych roślin. Rozumiesz, że to inna historia.

Zalety szklarni kopułowej

Ich opis ułatwia porównanie z powszechnie dziś stosowanymi szklarniami łukowymi wykonanymi z poliwęglanu i profili metalowych.Wydajność w kopule „zrób to sam” jest 4 razy wyższa niż w przypadku łuku z poliwęglanu. Dzieje się tak z powodu kilku czynników:

Sadzenie roślin można rozpocząć miesiąc wcześniej.
Sezon żniw zakończy się miesiąc później.
Jeśli w zwykłej szklarni ostatnie pomidory pozostaną zielone i zamarzną, to w szklarni z kopułą wszystko dojrzewa.
Jeśli liczba pomidorów z tej samej liczby krzaków w zwykłej i kopułowej szklarni nie różni się, wówczas wielkość owoców w drugiej jest znacznie większa.
Prawidłowo zaprojektowana kopuła zbiera światło na całej powierzchni, a także na całej długości ruchu słońca. To znaczy przez cały słoneczny dzień. Kiedy, podobnie jak konstrukcja z poliwęglanu, światło pada tylko pod kątem 90 stopni.
W konstrukcji łukowej całkowite ciepło wynikające z kształtu kształtuje się na poziomie 1–1,2 metra, a przy podstawie kwadratowej jest jeszcze wyższe. W kopule, ze względu na zmniejszoną objętość powietrza, ciepło utrzymuje się na poziomie 0,8 metra i poniżej.
Kopuła nagrzewa się szybciej i dłużej oddaje ciepło. Ponieważ powierzchnia rozpraszania i straty ciepła są mniejsze niż w przypadku konstrukcji łukowej. Gdy rano temperatura w szklarni łukowej wynosi +5 stopni Celsjusza, w szklarni kopułowej w nocy utrzymuje się na poziomie +20.
Ze strony ekonomicznej korzyści są oczywiste. Materiałem wziętym jako przykład jest poliwęglan. Używa się go również do budowy kopuły. Chociaż film pozostaje materiałem bardziej praktycznym. Tak więc w przypadku kopułowej szklarni o średnicy 6 metrów i powierzchni 27 metrów kwadratowych potrzeba 4 arkuszy poliwęglanu. A dla łukowatej powierzchni 18 kwadratów znajdują się również 4 arkusze plastikowej osłony. Konstrukcja kopuły jest o 30% tańsza materiałowo.
Nawiasem mówiąc, materiał do produkcji jest powszechnie dostępny w sklepach budowlanych.
Montaż DIY jest dość prosty. Budownictwo jest dostępne dla każdego. Nawet sam.Wystarczy umiejętność pracy ze śrubokrętem. Wersja filmowa polega na użyciu budowlanej suszarki do włosów. Co dziwne, wstępne obliczenia wymagają większego wysiłku umysłowego. Jednak obecnie istnieją interaktywne kalkulatory do obliczania kopuły.
Czas budowy. Montaż i przygotowanie elementów trwa 5 dni. Produkcja – 2 dni. W sumie okazuje się, że jest to tydzień. Oznacza to, że po tygodniu twórczej, owocnej pracy otrzymasz szklarnię z okrągłą podstawą o średnicy, powiedzmy, 8 metrów i powierzchni 50 metrów kwadratowych.

Mówiąc najprościej, niska masa i duża przestrzeń wewnętrzna, która podąża za ruchem słońca.

Wniosek

Montując szklarnię kopułową własnymi rękami, nie należy się spieszyć ani spieszyć z cięciem materiału. Prace przygotowawcze powinny zająć więcej czasu. Lepiej jest wykonywać obliczenia kilka razy z rzędu w ciągu tygodnia. W każdym razie żaden błąd w obliczeniach lub konstrukcji nie zniechęci Cię do zbudowania konstrukcji kopuły.

Wróć