Ukryty detektor przewodów

Dość często mieszkańcy budynków mieszkalnych muszą przymocować do ściany swojego mieszkania obraz, wieszak, półkę lub inny mebel. Aby to zrobić, zaznacz punkt na ścianie i wywierć mały otwór wiertarką udarową. Zawsze jednak istnieje możliwość zaplątania się w przewody ukryte w ścianie pod tapetą – w tym przypadku niewielki remont wnętrza może wiązać się z koniecznością wezwania elektryka. Aby temu zapobiec, możesz zamontować prosty ukryty wykrywacz przewodów, który pokaże dokładnie, gdzie są przewody, a gdzie ich nie ma.

Schemat

Czułym elementem obwodu jest tranzystor polowy KP103, do którego bramki podłączona jest antena. Możesz użyć tranzystora w dowolnym opakowaniu i z dowolnym indeksem literowym. Urządzenie reaguje na przewody pod napięciem 220 V 50 Hz, niezależnie od tego, czy przepływa przez nie prąd, czy nie. W obwodzie zastosowano również mikroukład K561LA7, który składa się z 4 elementów logicznych 2I-NOT. Można go zastąpić importowanym analogiem, mikroukładem CD4011. Dioda LED na schemacie zapala się, gdy antena znajduje się w pobliżu przewodu pod napięciem.Jako antenę możesz użyć kawałka zwykłego cienkiego drutu o długości 5-10 cm, im większa jego długość, tym większa czułość urządzenia. Obwód pobiera około 10-15 mA i jest zasilany napięciem 9 woltów. Do zasilania nadaje się zwykła bateria Krona. W razie potrzeby dowolny emiter piezoceramiczny, na przykład ZP-3, można podłączyć do styku 10 mikroukładu, a po wykryciu przewodu zabrzmi dźwięk.

Płytkę możesz pobrać tutaj:

Zespół detektora

Układ zmontowany jest na miniaturowej płytce drukowanej o wymiarach 40 x 30 mm, którą można wykonać metodą LUT. Płytka drukowana jest całkowicie gotowa do druku, nie ma potrzeby tworzenia jej lustrzanego odbicia. Po wytrawieniu zaleca się cynowanie ścieżek, uprości to lutowanie części, a miedź nie będzie się utleniać.

Po wyprodukowaniu płytki drukowanej można lutować części. Należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z mikroukładem - jest on wrażliwy na ładunki elektrostatyczne i można go łatwo uszkodzić. Dlatego przylutowujemy gniazdo mikroukładu do płytki i umieszczamy w nim mikroukład dopiero po zakończeniu montażu. Należy również zachować ostrożność podczas lutowania tranzystora - jeśli jest w plastikowej obudowie, to na płytce przylutowane są tylko dwie nogi - dren i źródło, a antena jest przylutowana bezpośrednio do bramki. Jeśli obudowa jest metalowa, wszystkie trzy nogi są przylutowane do płytki wraz z anteną. Ważne jest, aby nie pomylić układu pinów, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie działać. Dla wygody przewody zasilające można od razu przylutować do złącza Krony, tak jak ja to zrobiłem. Po zakończeniu lutowania należy zmyć pozostały topnik z płytki, w przeciwnym razie może to mieć wpływ na czułość. Wskazane jest również sprawdzenie prawidłowej instalacji i sąsiednich torów pod kątem zwarć.

Testy detektorów

Po zakończeniu montażu można rozpocząć testowanie. Bierzemy koronę i podłączamy ją do płytki, umieszczając amperomierz w szczelinie jednego z drutów. Pobór prądu powinien wynosić 10-15 mA. Jeśli prąd jest w normie, możesz podłączyć antenę detektora do dowolnego przewodu sieciowego i obserwować, jak się świeci Dioda LED i emiter sygnału piezoelektrycznego, jeśli jest zainstalowany. Zasięg wykrywania drutu wynosi około 3-5 cm, w zależności od długości anteny. W takim przypadku nie należy dotykać anteny, ponieważ znacznie zmniejszy to czułość. Urządzenie nie wymaga żadnej konfiguracji i zaczyna działać natychmiast po włączeniu zasilania. Oprócz przewodów sieciowych reaguje także na skrętkę komputerową. Szczęśliwego zgromadzenia.

Obejrzyj wideo

Film wyraźnie pokazuje, jak działa taki detektor. Za jego pomocą można dokładnie określić, gdzie idą przewody od wyłącznika.