Środki ludowe w walce ze stonką ziemniaczaną, które udowodniły swoją skuteczność

Jednym z najgorszych szkodników upraw psiankowatych jest stonka ziemniaczana. Jego postacie dorosłe i larwy żerują na soczystych pędach dojrzałych krzewów, niszcząc wierzchołki uprawianych roślin i uniemożliwiając dojrzewanie plonów. Szybko rozmnażające się owady powodują maksymalne uszkodzenia nasadzeń ziemniaków. Jeśli nie zastosujesz środków ochronnych, to w niefortunnym zbiegu okoliczności możesz całkowicie stracić zbiory bulw.

Obecnie istnieje wiele skutecznych pestycydów, których leczenie minimalizuje rozprzestrzenianie się owadów na plantacjach ziemniaków, a czasami całkowicie eliminuje obecność pasożytów. Do najbardziej produktywnych środków owadobójczych niszczących wszystkie stadia stonki ziemniaczanej należą:

- „Prestiż KS”,
- „Aktara”,
- „Szacunek Protravitel”,
- „Inspektor”
- „Zaufanie”,
- „Zatrzymaj Bug”,
- „Grad”
- „Bombardier”
- „Nie ma Kolorado”
- "Przestrzeń",
- „Zjadacz chrząszczy”,
- "Tanrek"
- „Aktofit”,
- "Korado"
- „Tabu”
- „Monun” itp.

Sprawdzone w czasie metody zwalczania stonki ziemniaczanej, aby pomóc ogrodnikom

Jednak wielu letnich mieszkańców, którzy uprawiają ziemniaki w swoich ogrodach na własne potrzeby, stara się nie używać pestycydów na działce. Miłośnicy rolnictwa ekologicznego w walce o ekologiczny zbiór roślin okopowych korzystają ze sprawdzonych, ludowych metod zwalczania niebezpiecznych owadów.

Najbardziej pracochłonnym sposobem zniszczenia chrząszczy i ich larw jest ręczne zbieranie owadów. Podczas formowania wierzchołków ziemniaków czynności te trzeba wykonywać niemal codziennie, co zajmuje dużo czasu i wysiłku.

Biologiczne środki owadobójcze pomagają chronić sadzonki ziemniaków przed inwazją stonki ziemniaczanej. Odkurzanie i opryskiwanie nasadzeń produktami naturalnymi, których składniki całkowicie rozkładają się w przyrodzie i nie gromadzą się ani na wierzchołkach, ani na bulwach, pomaga zmniejszyć szkody powodowane przez owady. Zabiegi takie należy wykonywać dość często (raz na 2-5 dni) przez cały okres formowania się nadziemnych części roślin i kwitnienia krzewów.

Środki ludowe nie mogą zapewnić całkowitej ochrony plantacji ziemniaków. Dodatkowo ich składniki są wymywane przez wody osadowe, dlatego częstotliwość zabiegów znacznie wzrasta. Natomiast na małych poletkach dobre efekty daje stosowanie biologicznych środków owadobójczych w połączeniu z ręcznym zbieraniem szkodników, pozwalającym na zbiór bulw wolnych od azotanów i substancji toksycznych.

Napar musztardowy z octem

Do wiadra wody potrzeba 250 g suchego proszku musztardowego, 140 ml octu stołowego (9%) i 40 g mydła zielonego, smołowego, siarkowego lub siarkowo-smołowego. Powstałą kompozycję opryskuje się wierzchołkami ziemniaków ze wszystkich stron 2 razy w tygodniu, zaczynając od etapu tworzenia kilku pełnoprawnych łodyg.

Mieszanka popiołu i pyłu tytoniowego

Przesiany popiół z drewna lub trawy należy wymieszać ze sproszkowanym kudłem lub pyłem tytoniowym w równych proporcjach. Powstałą kompozycję stosuje się do sproszkowania sadzonek ziemniaków na wilgotnych wierzchołkach, na przykład wczesnym rankiem po rosie lub po nocnym deszczu. Impreza odbywa się co 3 dni.

Napar z liści orzecha włoskiego

Według opinii doświadczonych ogrodników, orzechy włoskie zawierają skoncentrowane garbniki, olejki eteryczne i fitoncydy, które mają szkodliwy wpływ na wszystkie etapy rozwoju chrząszczy. Liście zielonego orzecha należy przygotować w sierpniu, susząc surowiec w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Zaleca się przechowywanie materiału od jesieni do wiosny w workach papierowych lub kartonach w piwnicy lub innym pomieszczeniu gospodarczym.

Biologiczny lek na stonki ziemniaczanej przygotowuje się poprzez zaparzenie 2-3 kg suszonych liści w wiadrze z letnią wodą przez 3 dni. Grządki ziemniaków obficie opryskuje się silnym środkiem owadobójczym na 3 tygodnie przed masowym pojawieniem się larw pasożytów (maj – czerwiec).

Opisane metody stosuje się zarówno w nasadzeniu ziemniaków, jak i w rabatach z innymi warzywami psiankowatymi: bakłażanami, pomidorami, papryką. Uprawy te są mniej narażone na inwazję pasożytów, ale czasami ich soczyste wierzchołki stają się pokarmem dla chrząszczy, które masowo rozprzestrzeniły się na sąsiednią działkę lub najbliższe pole ziemniaków.