Hoe maak je een handsfree schoenverwijderaar?

De winter van dit jaar bevalt ons niet bijzonder met ijzige dagen. Vooral in de zuidelijke regio's. Sneeuwbrij en vuil op wegen en trottoirs zijn dit jaar sinds het begin van de herfst niet verdwenen. Na een wandeling of thuiskomst van het werk, bij warm weer, raken de schoenen bedekt met modder. Ik heb geen zin om hem met mijn handen vast te pakken om hem van mijn benen te trekken, vooral niet als mijn rug pijn doet na het werk. Maar het komt voor dat je gewoon te lui bent om voorover te buigen, en sommige mensen (meestal zijn dit kinderen) trekken het uit, laten de teen van de ene schoen op de hak van de andere rusten en trekken zo de voet uit de schoen. Maar deze methode maakt de schoen snel onbruikbaar: je kunt de hiel gemakkelijk afscheuren als de schoen te strak om de voet zit. Nou ja, of je kunt de strakheid van de naad verbreken, wat bij nat weer tot natte voeten zal leiden, en er zullen nog triestere gevolgen zijn in de vorm van smakeloze pillen en vervelende drankjes... Maar je kunt de schoenen uittrekken van uw voeten zonder ze te beschadigen. Om dit te doen, heb je maar één kleine plank nodig, waaruit we een soort apparaat zullen maken dat je helpt de schoenen van je voeten te trekken zonder ze aan te raken.En dat zonder zelfs maar te bukken!

Zal nodig hebben

Bord, circa 400x150x25 mm.
Stang, 150×50×50 mm.
Twee spijkers, 60 mm.
Hamer.
Metaalzaag of elektrische decoupeerzaag.
Beitel.
Houten vijl.
Schuurpapier (of doek) voor hout.
Een stuk dikke stof, zoals een spijkerbroek, 500×200 mm (kleur naar eigen inzicht).
Schaar.
Stipler.

Een armatuur maken

De eerste stap is het snijden van de plank op de gewenste maat. De meest optimale maat voor een dergelijk apparaat is naar mijn mening 400x150 mm. De dikte mag ook niet te groot zijn; een gewone centimeter voldoet prima. Ze hebben het afgesneden.

Nu maken we vanaf het ene uiteinde van het bord, nadat we eerder markeringen voor de zool van de schoen hebben gemaakt, twee longitudinale sneden van 5-6 cm lang, maar de sneden moeten 1-1,5 cm dichter bij elkaar zijn dan de gemeten breedte van de zool. Een kleinere breedte tussen de inkepingen is nodig, zodat bij het verwijderen van schoenen de uiteinden van de plank de schoen op de hiel zelf pakken en niet op de hiel, waardoor deze losraakt. Anders zou het geen zin hebben om dit allemaal te doen... Dus hebben we bezuinigingen doorgevoerd. Vervolgens tekenen we vanaf de uiteinden van beide sneden een halfronde lijn en snijden we erlangs met een elektrische decoupeerzaag. Ik werkte met een beitel, bij gebrek aan een decoupeerzaag. Het resultaat was een halfronde, enigszins langwerpige halslijn. Soortgelijk:

Onder de hak van je schoenen. Om krassen op de schoenen te voorkomen bij het gebruik van het apparaat, verwerken we alle hoeken en sneden eerst met een grove vijl en daarna met schuurpapier.

Vervolgens moet je de poot met een hamer en spijkers aan de onderkant van het apparaat spijkeren. We zagen een stuk uit een dik blok, even lang als de breedte van het bord, en spijkeren het een paar centimeter onder de uitsparing.

Het grootste deel van het werk is voltooid.Nu bevestigen we met een nietmachine de dikke stof aan het onderste, buitenste deel van het product. Simpel gezegd: we omhullen het. Soortgelijk:

Nou, daar ga je! Niets ingewikkelds. Een half uurtje werk. Omdat we een halve cirkel uitsnijden die iets kleiner is dan de hiel, blijft het apparaat bij het uittrekken van schoenen niet aan de hiel zelf plakken, maar aan de hiel, zonder de naden te beschadigen.

Toegegeven, er is één "maar": het is beter om dit apparaat te gebruiken voor mensen met ongeveer dezelfde schoenmaat (plus of min één maat). Maar nogmaals, het bord heeft twee uiteinden, dus aan de andere kant kun je voor andere gezinsleden dezelfde uitsparing maken, maar dan kleiner. Of andersom: meer. En in dit geval moet het pootblok strikt in het midden van de plank worden genageld, zodat het aan beide zijden kan worden gebruikt. Het ding bleek eenvoudig, maar betrouwbaar.