Jak filcowe rękawiczki
W dzisiejszych czasach szwaczki mają wszystko, aby zrealizować swój potencjał twórczy. Materiały, nici, przędza, włókno i ogromna ilość akcesoriów. Jeśli nie masz wiedzy i doświadczenia, pomocne mogą być szczegółowe instrukcje i kursy mistrzowskie. Ten artykuł będzie przydatny dla tych, którzy dopiero zaczynają opanowywać technikę pracy z nieprzędzoną wełną. Szczegółowo opisuje proces filcowania rękawiczek dziecięcych. Do pracy będziesz potrzebować pryszczonej ceraty do owijania, około 30 gramów naturalnej wełny, ozdobnych włókien jedwabiu roślinnego i mydła oliwkowego. Aby zrobić wzór, musisz prześledzić dłoń dziecka i powiększyć powstały obraz o jedną trzecią. Przykryj powierzchnię roboczą wyboistą ceratą, która przepuszcza powietrze. Jego rozmiar powinien być taki, aby układ mógł się swobodnie zmieścić, a praca mogła być zakryta od góry.
W przypadku rękawiczek dziecięcych lepiej jest używać dobrej jakości wełny czesanej. Jego włókna mają długość 15–18 cm i całkowicie pokrywają wzór wzdłuż. Obie rękawice rozkładają się jednocześnie. Włókna taśmy przeciągam w cienkie pasma, które równomiernie pokrywają wzór.
Następny cienki rząd układa się poprzecznie z włóknami.Układ powinien być tak cienki, aby cerata była przez niego widoczna.
Włókna suche są bardzo mobilne. Mogą poruszać się nawet przy niewielkim przeciągu. Aby temu zapobiec, należy je zwilżyć. Istnieje wiele sposobów, aby to zrobić. Jednym z najprostszych jest ostrożne wlanie roztworu mydła oliwkowego.
Układ wzdłuż konturu wylewa się wodą z mydłem. Należy to robić powoli, aby futro się nie poruszało. Następnie wszystko pokrywa się pryszczatą ceratą.
Po zakryciu układu należy delikatnie docisnąć go dłońmi. W takim przypadku płyn mydlany zostanie równomiernie rozprowadzony po całej wełnie. Następnie zwiń go wzdłuż kijem i powtórz kilka razy.
Praca jest trójwarstwowa. Po obu stronach cerata, po środku układ na mokro. W tej formie łatwo jest przewrócić go na drugą stronę. To jest to, co należy zrobić.
Otwórz ceratę, płynnie i powoli. Złóż wełnę wystającą poza krawędzie wzoru wewnątrz. W miejscach, w których występuje gładkie zagięcie, można wykonać nacięcia nożyczkami.
Najbardziej wrażliwe miejsce w rękawiczkach znajduje się w pobliżu kciuka. Czasami podczas układania włókna nie leżą równomiernie. Miejsca te wymagają dalszego wzmocnienia.
Aby to zrobić, praca jest pokryta ceratą. Przewraca się na stronę, na której układana jest wełna. Małe pasma wełny nakłada się na słabe punkty.
Układ ponownie się zamyka i przewraca. Wełna jest zwijana do wewnątrz. Niezamknięta część wzoru pokryta jest wzdłuż i wszerz włóknami, podobnie jak pierwsza strona.
Proces się powtarza. Jeśli masz wełnę o tej samej grubości, ale w różnych odcieniach, wszystkie niedociągnięcia w pracy są wyraźnie widoczne, które nie są trudne do skorygowania. Produkt jest trwalszy, jeśli zostanie ułożony w kilku cienkich warstwach. Trzecia i czwarta warstwa służą do zakrycia wzoru po obu stronach.
Aby wyrównać dolną krawędź, możesz użyć małego prostokątnego kawałka ceraty, za pomocą którego wełna jest owinięta do wewnątrz od krawędzi.
Do dekoracji wykorzystuje się włókna roślinne z pokrzywy, banana, bambusa, kukurydzy, konopi i wielu innych.
Są one ułożone z przodu rękawiczek w losowej kolejności, cienką warstwą.
Następnie układ należy odwrócić i wszystko, nawet małe nitki, należy poprawić, owinąć według wzoru.
Rękawiczki są wielokrotnie zwijane w górę i w dół za pomocą kija. Kiedy wełna „stwardnieje”, naciera się ją o pryszczatą ceratę, aż stanie się wystarczająco mocna i skurczy się do pożądanego rozmiaru. Proces ten trwa zwykle kilka godzin. Następnie gotowe rękawiczki należy dobrze wypłukać zimną i gorącą wodą. Można suszyć na akumulatorze.
W razie potrzeby wzór można zastosować metodą filcowania na sucho.
W przypadku rękawiczek dziecięcych lepiej jest używać dobrej jakości wełny czesanej. Jego włókna mają długość 15–18 cm i całkowicie pokrywają wzór wzdłuż. Obie rękawice rozkładają się jednocześnie. Włókna taśmy przeciągam w cienkie pasma, które równomiernie pokrywają wzór.
Następny cienki rząd układa się poprzecznie z włóknami.Układ powinien być tak cienki, aby cerata była przez niego widoczna.
Włókna suche są bardzo mobilne. Mogą poruszać się nawet przy niewielkim przeciągu. Aby temu zapobiec, należy je zwilżyć. Istnieje wiele sposobów, aby to zrobić. Jednym z najprostszych jest ostrożne wlanie roztworu mydła oliwkowego.
Układ wzdłuż konturu wylewa się wodą z mydłem. Należy to robić powoli, aby futro się nie poruszało. Następnie wszystko pokrywa się pryszczatą ceratą.
Po zakryciu układu należy delikatnie docisnąć go dłońmi. W takim przypadku płyn mydlany zostanie równomiernie rozprowadzony po całej wełnie. Następnie zwiń go wzdłuż kijem i powtórz kilka razy.
Praca jest trójwarstwowa. Po obu stronach cerata, po środku układ na mokro. W tej formie łatwo jest przewrócić go na drugą stronę. To jest to, co należy zrobić.
Otwórz ceratę, płynnie i powoli. Złóż wełnę wystającą poza krawędzie wzoru wewnątrz. W miejscach, w których występuje gładkie zagięcie, można wykonać nacięcia nożyczkami.
Najbardziej wrażliwe miejsce w rękawiczkach znajduje się w pobliżu kciuka. Czasami podczas układania włókna nie leżą równomiernie. Miejsca te wymagają dalszego wzmocnienia.
Aby to zrobić, praca jest pokryta ceratą. Przewraca się na stronę, na której układana jest wełna. Małe pasma wełny nakłada się na słabe punkty.
Układ ponownie się zamyka i przewraca. Wełna jest zwijana do wewnątrz. Niezamknięta część wzoru pokryta jest wzdłuż i wszerz włóknami, podobnie jak pierwsza strona.
Proces się powtarza. Jeśli masz wełnę o tej samej grubości, ale w różnych odcieniach, wszystkie niedociągnięcia w pracy są wyraźnie widoczne, które nie są trudne do skorygowania. Produkt jest trwalszy, jeśli zostanie ułożony w kilku cienkich warstwach. Trzecia i czwarta warstwa służą do zakrycia wzoru po obu stronach.
Aby wyrównać dolną krawędź, możesz użyć małego prostokątnego kawałka ceraty, za pomocą którego wełna jest owinięta do wewnątrz od krawędzi.
Do dekoracji wykorzystuje się włókna roślinne z pokrzywy, banana, bambusa, kukurydzy, konopi i wielu innych.
Są one ułożone z przodu rękawiczek w losowej kolejności, cienką warstwą.
Następnie układ należy odwrócić i wszystko, nawet małe nitki, należy poprawić, owinąć według wzoru.
Rękawiczki są wielokrotnie zwijane w górę i w dół za pomocą kija. Kiedy wełna „stwardnieje”, naciera się ją o pryszczatą ceratę, aż stanie się wystarczająco mocna i skurczy się do pożądanego rozmiaru. Proces ten trwa zwykle kilka godzin. Następnie gotowe rękawiczki należy dobrze wypłukać zimną i gorącą wodą. Można suszyć na akumulatorze.
W razie potrzeby wzór można zastosować metodą filcowania na sucho.
Podobne klasy mistrzowskie
Szczególnie interesujące
Komentarze (1)
