Masterclass over het breien van washandjes van polypropyleendraden
Er zijn zulke prachtige polypropyleendraden die er mooi, helder en glanzend uitzien. Deze draden worden verkocht in handwerkwinkels en hardware-afdelingen. Ze zijn vrij zacht en licht. Het is een waar genoegen om ermee te breien (vooral haken). Dingen worden ook sterk, elegant, behouden hun vorm goed, enz.
Ik gebruik dit garen altijd voor toekomstig gebruik. Plots ontstaat er een idee of moet je dringend iets aansluiten. En er is al aanbod. Dit garen is vrij goedkoop. Het wordt verkocht in strengen of rollen. De haspel is winstgevender en handiger. Er zit een gat aan de binnenkant waar je het uiteinde van de draad kunt pakken en onmiddellijk, zonder terug te spoelen, in twee vouwen kunt breien.
Van dit garen brei ik tassen, voetmatten en wasmanden. Maar het beste wat je van dergelijke draden kunt maken zijn washandjes. Deze washandjes hebben veel voordelen:
Dus voor het breien van een washandje heb ik het volgende voorbereid: twee blauwe spoeltjes (slechts één is mat en de andere is glanzend), een haak nr. 5 en een schaar.
Ik besloot het washandje in de vorm van een cilinder met “bont” te maken. Deze krul kan als een want op je hand worden gedragen. Zo hoef je hem niet vast te houden en wordt wassen veel handiger.
Nadat ik de matblauwe draad dubbel had gevouwen, zette ik 35 luchtlussen op en sloot ze met een ring. Ik heb 5 rijen vasten in een cirkel gebreid. Vervolgens begin ik met het breien van “bont” (langwerpige lussen). Ik legde de draad op mijn duim. Ik steek de haak in de lus op de vinger onder de onderwand en kruis de draad. Ik brei een vaste en trek de draad door de langwerpige lus. Ik heb de hele rij zo gebreid. Lange lussen van "bont" worden met deze sluiting stevig vastgehouden en rekken niet uit. Het is prima als de langwerpige lussen niet precies dezelfde lengte hebben.
In de volgende rij verander ik de draad in een andere kleur. Ik brei twee rijen steken en een rij langwerpige lussen. Het blijkt dat de "vacht" (langwerpige lussen) zich door twee rijen palen zal bevinden. Indien gewenst kunt u vaker "bont" maken: door een rij kolommen of in elke rij. Maar zelfs dit aantal langwerpige lussen zal voldoende zijn om het washandje luchtig te maken.
Zo heb ik, door de kleuren van de draden af te wisselen, negen rijen "bont" gebreid. Ik brei twee rijen steken en begin met minderen. Nadat ik twee steken heb gebreid, sla ik een steek van de vorige rij over. Als het gat aan de bovenkant van het product klein blijft, brei ik een ketting van 16-20 lossen. Dit wordt een lus om het washandje aan de haak te hangen. Ik zet het vast met een halve steek, brei een paar vasten en eindig breien. Ik zet de draad vast en trek hem strakker aan. Ik heb het afgesneden met een schaar, zodat er ongeveer vijf centimeter overblijft. Ik rijg de haak tussen de palen.
Aan de andere kant knoop ik het washandje vast met glanzende blauwe draad (dezelfde die werd gebruikt voor het breien van de strepen) om de rand gelijkmatig en netter te maken. Om dit te doen, zijn twee rijen enkele haakjes voldoende. Aan de onderkant van het product kunt u een lus maken om een washandje aan op te hangen. Ik hecht en rijg de draad op dezelfde manier in.
Dat is alles, het nieuwe schattige washandje is klaar voor gebruik. Het duurde minder dan 3 uur om te maken. Dus als u plotseling een nieuw washandje moet maken, kunt u dit snel doen en een minimum aan geld uitgeven.
Ik gebruik dit garen altijd voor toekomstig gebruik. Plots ontstaat er een idee of moet je dringend iets aansluiten. En er is al aanbod. Dit garen is vrij goedkoop. Het wordt verkocht in strengen of rollen. De haspel is winstgevender en handiger. Er zit een gat aan de binnenkant waar je het uiteinde van de draad kunt pakken en onmiddellijk, zonder terug te spoelen, in twee vouwen kunt breien.
Van dit garen brei ik tassen, voetmatten en wasmanden. Maar het beste wat je van dergelijke draden kunt maken zijn washandjes. Deze washandjes hebben veel voordelen:
- ze zijn hygiënisch, bevatten geen ziektekiemen;
- ze drogen snel, zijn lichtgewicht, compact;
- Ze zijn mooi en slijtvast en gaan lang mee.
Dus voor het breien van een washandje heb ik het volgende voorbereid: twee blauwe spoeltjes (slechts één is mat en de andere is glanzend), een haak nr. 5 en een schaar.
Ik besloot het washandje in de vorm van een cilinder met “bont” te maken. Deze krul kan als een want op je hand worden gedragen. Zo hoef je hem niet vast te houden en wordt wassen veel handiger.
Nadat ik de matblauwe draad dubbel had gevouwen, zette ik 35 luchtlussen op en sloot ze met een ring. Ik heb 5 rijen vasten in een cirkel gebreid. Vervolgens begin ik met het breien van “bont” (langwerpige lussen). Ik legde de draad op mijn duim. Ik steek de haak in de lus op de vinger onder de onderwand en kruis de draad. Ik brei een vaste en trek de draad door de langwerpige lus. Ik heb de hele rij zo gebreid. Lange lussen van "bont" worden met deze sluiting stevig vastgehouden en rekken niet uit. Het is prima als de langwerpige lussen niet precies dezelfde lengte hebben.
In de volgende rij verander ik de draad in een andere kleur. Ik brei twee rijen steken en een rij langwerpige lussen. Het blijkt dat de "vacht" (langwerpige lussen) zich door twee rijen palen zal bevinden. Indien gewenst kunt u vaker "bont" maken: door een rij kolommen of in elke rij. Maar zelfs dit aantal langwerpige lussen zal voldoende zijn om het washandje luchtig te maken.
Zo heb ik, door de kleuren van de draden af te wisselen, negen rijen "bont" gebreid. Ik brei twee rijen steken en begin met minderen. Nadat ik twee steken heb gebreid, sla ik een steek van de vorige rij over. Als het gat aan de bovenkant van het product klein blijft, brei ik een ketting van 16-20 lossen. Dit wordt een lus om het washandje aan de haak te hangen. Ik zet het vast met een halve steek, brei een paar vasten en eindig breien. Ik zet de draad vast en trek hem strakker aan. Ik heb het afgesneden met een schaar, zodat er ongeveer vijf centimeter overblijft. Ik rijg de haak tussen de palen.
Aan de andere kant knoop ik het washandje vast met glanzende blauwe draad (dezelfde die werd gebruikt voor het breien van de strepen) om de rand gelijkmatig en netter te maken. Om dit te doen, zijn twee rijen enkele haakjes voldoende. Aan de onderkant van het product kunt u een lus maken om een washandje aan op te hangen. Ik hecht en rijg de draad op dezelfde manier in.
Dat is alles, het nieuwe schattige washandje is klaar voor gebruik. Het duurde minder dan 3 uur om te maken. Dus als u plotseling een nieuw washandje moet maken, kunt u dit snel doen en een minimum aan geld uitgeven.
Soortgelijke masterclasses
Bijzonder interessant
Opmerkingen (0)
