Hoe u de messen van een tondeuse heel gemakkelijk kunt slijpen

Het idee van het slijpen op een kegel is goed begrepen, maar er zijn verschillende vragen:
1. De kegel heeft een andere kromtestraal, loodrecht op zijn werkvlak, op verschillende afstanden van het midden van deze kegel. Maakt dit uit voor het slijpen?
2. Is het mogelijk om, in plaats van een frontplaat, een pijp met een bepaalde straal te selecteren en deze handmatig te slijpen op het uitgesneden deel van deze pijp?
3. In dit geval (zie punt 2) zal de beweging bij het slijpen van het mes dwars op het vlak plaatsvinden, en niet in de lengterichting, zoals bij het slijpen met een voorplaat. Maakt de bewegingsrichting van het schuurmiddel uit (langs of dwars op het mes)?
4.Als optie 2 werkt, welke diameter moet de buis dan hebben?

Ja, slijpen op een kegel geeft geen ideaal resultaat: de tanden die zich dichter bij de bovenkant van de kegel bevinden, hebben een diepere kromming van de groef dan die verder weg. Maar het lijkt mij dat dezelfde kromming helemaal niet vereist is, net zoals er geen specifieke waarde van deze kromming vereist is. Uiteindelijk maakt het niemand uit op welke exacte afstand vanaf de bovenkant van de kegel het slijpen plaatsvindt.

Een ideaal identieke tandvorm kan (puur theoretisch) worden verkregen door slijpen op het oppervlak van een cilinder (buis). Maar om de soort oppervlaktekromming te verkrijgen die een conische vlakke ring heeft op een afstand van 10 cm van de bovenkant, heb je een cilinder nodig met een straal van bijna 600 meter (met een diameter die respectievelijk twee keer zo groot is)! Eigenlijk is het slijpen op een kegel een palliatieve oplossing, juist veroorzaakt door het onvermogen om een ​​cilinder te gebruiken.
En als je een cilinder neemt met een acceptabele (voor gebruik) straal, zullen de tanden erg gebogen blijken te zijn en tijdens het gebruik zullen ze te veel door elkaar "vallen". Dienovereenkomstig zal het nutteloos zijn om een ​​deel van het motorvermogen te verspillen om ze er vervolgens uit te trekken, en de motor is al behoorlijk zwak op de machines. Alsof blijkt dat het resterende vermogen niet meer voldoende is voor het daadwerkelijke snijden... (En in het ergste geval kan de motor de messen helemaal niet meer bewegen.)

Wat de richting van het slijpen betreft, dit lijkt op de eeuwige discussie over hoe je messen moet slijpen - met het mes naar voren in de bewegingsrichting of naar achteren.
Als we echter aannemen dat de messen van de machine als een schaar werken, dan lijkt het mij dat dwars slijpen beter is: de microtanden die op de messen zijn gevormd, zullen het haar beter vasthouden tijdens het snijden. (We herinneren ons dat metalen scharen en zelfs huishoudelijke scharen bedoeld voor harde materialen speciale inkepingen op de messen hebben.)

Maar er is één ‘maar’. Er is een grote “MAAR”: als de machine het haar slecht begint te knippen, betekent dit niet dat de messen bot zijn geworden. De reden zit misschien helemaal niet in hen.

Ik gebruik mijn machine al 14 jaar. Heb het nooit geslepen. Acht jaar geleden begon ze heel slecht met het knippen van haar; het leek alsof ze in plaats van te knippen gewoon het haar van de messen naar voren duwde. Ik besloot naïef dat ik het moest aanscherpen. En van slijpen wist ik destijds alleen dat het moest gebeuren op schuurpapier dat op de spiegel was geplakt. Het is goed dat ik op tijd ergens over heb nagedacht en tot bezinning ben gekomen. En ik begon na te denken over waarom messen haren eruit kunnen duwen. Op basis van de resultaten van mijn gedachten voerde ik een experiment uit: ik nam een ​​klein stukje papier en plakte het op een bepaalde plaats op de machine. Het resultaat van het experiment: met dit stukje papier begon de machine het haar bijna als nieuw te knippen. Dit is hoe ik het stuk papier sindsdien heb gebruikt.
Natuurlijk heeft dat stukje papier de afgelopen acht jaar zijn oorspronkelijke wonderbaarlijke eigenschappen verloren (om het simpel te zeggen: het viel uit elkaar). Maar ik heb hem gewoon weggegooid en er een andere voor in de plaats gezet.

Uiteraard beweer ik niet dat de oplossing die ik heb ontdekt iedereen zal helpen. Maar het gekoesterde woord is ‘terugslag’. Hierdoor heeft het beweegbare mes de mogelijkheid om iets te roteren ten opzichte van de verticale as (loodrecht op het vlak van het mes).

En machinemessen worden niet met de toppen van de tand gesneden, maar met beide zijden van het zijoppervlak van de tand. Daarom moeten de tanden van de bovenste en onderste delen zo strak mogelijk passen.

Bij een schaar raken de bladen elkaar nooit over de hele lengte; ze raken elkaar altijd maar op één punt.

Hetzelfde geldt voor de messen van tondeuses: ze zijn licht gebogen, dus als het bovenste mes beweegt, komt elk van zijn tanden vroeg of laat tussen de tanden van het onderste mes terecht en valt door de bocht geleidelijk eerst naar beneden. tussen hen in, en wordt later weer naar boven gedwongen.