Czujnik światła
Czasami zdarzają się sytuacje, gdy trzeba codziennie o świcie włączać światło w pomieszczeniu i wyłączać je o zachodzie słońca, tj. symulować światło dzienne w dowolnej zamkniętej przestrzeni. Może to być wymagane na przykład przy uprawie roślin lub trzymaniu zwierząt, gdzie konieczne jest ścisłe przestrzeganie reżimu dzień/noc. W zależności od pory roku godziny zachodu i wschodu słońca nieustannie się zmieniają, co powoduje, że używanie dziennych timerów do włączania oświetlenia nie poradzi sobie właściwie z zadaniem. Na ratunek przychodzi czujnik światła, lub prościej fotoprzekaźnik. Urządzenie to rejestruje intensywność padającego na nie światła słonecznego. Gdy jest dużo światła, tj. wzejdzie słońce, na wyjściu zostanie założony dziennik. 1. Kiedy dzień dobiegnie końca, słońce schowa się za horyzontem, wynik będzie logowany. 0, światła zostaną wyłączone do następnego ranka. Generalnie zakres zastosowania czujnika światła jest bardzo szeroki i ogranicza go jedynie wyobraźnia osoby, która go montowała. Często takie czujniki służą do oświetlenia szafki po otwarciu drzwi.
Obwód czujnika światła
Kluczowym ogniwem obwodu jest fotorezystor (R4).Im więcej światła na niego pada, tym bardziej maleje jego opór. Możesz użyć dowolnego fotorezystora, jaki znajdziesz, ponieważ jest to dość rzadka część. Importowane fotorezystory są kompaktowe, ale czasami kosztują całkiem sporo. Przykładami importowanych fotorezystorów są VT93N1, GL5516. Możesz także użyć domowych, na przykład FSD-1, SF2-1. Kosztują znacznie mniej, ale sprawdzą się również w tym schemacie.
Jeśli nie możesz zdobyć fotorezystora, ale naprawdę chcesz zrobić czujnik światła, możesz postępować w następujący sposób. Weź stary, najlepiej germanowy tranzystor, w okrągłej metalowej obudowie i odetnij jego górną część, odsłaniając w ten sposób kryształ tranzystora. Zdjęcie poniżej pokazuje właśnie taki tranzystor z odciętą osłoną.
Bardzo ważne jest, aby nie uszkodzić samego kryształu poprzez oderwanie osłony. Prawie wszystkie tranzystory w tak okrągłej obudowie będą działać, szczególnie dobrze sprawdzą się radzieckie tranzystory germanowe, na przykład MP16, MP101, MP14, P29, P27. Ponieważ Teraz kryształ takiego „zmodyfikowanego” tranzystora jest otwarty, rezystancja przejścia K-E będzie zależała od intensywności światła padającego na kryształ. Zamiast fotorezystora wlutowany jest kolektor i emiter tranzystora, zacisk bazowy jest po prostu odgryzany.
Obwód wykorzystuje wzmacniacz operacyjny; można użyć dowolnego, odpowiedniego do układu pinów. Na przykład powszechnie dostępne TL071, TL081. Tranzystor w obwodzie to dowolna konstrukcja NPN małej mocy, odpowiednie są BC547, KT3102, KT503. Przełącza obciążenie, którym może być na przykład przekaźnik lub mały kawałek paska LED. Wskazane jest podłączenie dużego obciążenia za pomocą przekaźnika, dioda D1 znajduje się w obwodzie w celu tłumienia impulsów samoindukcyjnych uzwojenia przekaźnika. Obciążenie jest podłączone do wyjścia oznaczonego OUT.Napięcie zasilania obwodu wynosi 12 woltów.
Wartość rezystora dostrajającego w tym obwodzie zależy od wyboru fotorezystora. Jeżeli fotorezystor ma średnią rezystancję, np. 50 kOhm, to trymer powinien mieć rezystancję od dwóch do trzech razy większą, tj. 100-150 kiloomów. Mój fotorezystor SFD-1 ma rezystancję większą niż 2 MOhm, więc ustawiłem trymer na 5 MOhm. Istnieją również fotorezystory o niższej rezystancji.
Zespół czujnika światła
Przejdźmy więc od słów do czynów - przede wszystkim musisz wykonać płytkę drukowaną. W tym celu istnieje metoda LUT, której używam.
Do artykułu dołączony jest plik z płytką drukowaną, nie ma konieczności odbijania jej przed drukiem.
Pobierz tablicę:
Teraz możesz lutować części. Najpierw instalowane są rezystory i dioda, potem wszystko inne.
Na koniec wlutowuje się największe części – fotodiodę i rezystor strojenia, dla wygody przewody można poprowadzić przez listwy zaciskowe. Po zakończeniu lutowania należy koniecznie usunąć topnik z płytki, sprawdzić poprawność montażu i przetestować sąsiednie ścieżki pod kątem zwarć. Dopiero po tym można dostarczyć zasilanie do płytki.
Konfiguracja czujnika
Kiedy włączasz go po raz pierwszy Dioda LED na tablicy albo się zaświeci, albo całkowicie zgaśnie. Ostrożnie obróć rezystor strojenia - w jakiejś pozycji Dioda LED zmieni swój stan. Na tej krawędzi między dwiema pozycjami należy zainstalować rezystor dostrajający i zamykając lub odwrotnie odsłaniając fotorezystor, osiągnąć pożądany próg reakcji.
Działanie czujnika światła jest wyraźnie pokazane na filmie. Nad fotorezystorem powstaje cień, natężenie światła maleje, Dioda LED wychodzi. Szczęśliwej budowy!
