Kultywator elektryczny – modyfikacja stanu roboczego

Kultywator elektryczny o mocy do 1000 W, jak sądzę, jest stworzony wyłącznie dla kobiecych dłoni. Lekki, kompaktowy, nie wymaga konserwacji (no prawie) - włączyłem, poluzowałem grządkę na kwiaty lub koperek i nie zmęczyłem się.

Ponadto moje kobiety mają doświadczenie w pracy z przewodami na miejscu. Kosiarka jest regularnie używana. Możesz oczywiście poprosić męża i syna, żeby szybciej to wykopali łopatą, ale i tak trzeba to przekonać, a w ogóle syn spóźnia się na dyskotekę.
Zatem kultywator elektryczny zakupiony w Samarze w znanym sklepie nie jest odpowiedni. Za lekki. Nie sięga głęboko.
Jeśli dobrze się wzmocnisz i utrzymasz go w miejscu, nie pozwalając mu pobiec do przodu, wówczas kultywator oczywiście zarysuje ziemię. A na dobrze zaoranym terenie nawet lekko ugryzie. Nawiasem mówiąc, kultywator nie ma nazwy i jest oznaczony literami typu QT. Ale wszystkie są prawie takie same, a metoda rozwiązania problemu jest odpowiednia dla każdego.
Postanowiłem zrobić redlicę do kultywatora, podobnie jak jej poważniejsi bracia, mając na uwadze wymiary i unikając nadmiernego ciężaru.

Wymagane narzędzia

• Szlifierka kątowa (szlifierka) – części są małe i wystarczy każda szlifierka kątowa;
  
• Wiertarka;
  
• Śrubokręt;
  
• Spawanie (w zasadzie wszystko można zmontować za pomocą śrub);
  
• Klucze.

Udoskonalenie kultywatora

Zrobiłem 7 części według wskazanych szkiców:
Tubka – 2 szt. Długość 50 mm średnica około 25 mm tak aby uchwyty kultywatora wchodziły do ​​środka. Rura wodna była idealna.

Narożnik – 3 szt. Wymiary narożnika to 20x20x3 mm. Długość dwóch wynosi 170mm, a jeden narożnik pomiędzy rurami ma wielkość kultywatora (około 200mm).

Podpora redlicy – ​​1 szt. Długość 40mm, średnica 10mm. Wycięty z kawałka zbrojenia.

Otwieracz – 1 szt. Wymiary 350x35 mm. Grubość musi być grubsza. Nie miałem grubej stali, więc wyciąłem dwa kawałki ze stali o grubości 4 mm i zespawałem je ze sobą. W rezultacie otrzymano redlicę o grubości 8 mm.

Otwory w redlicy o średnicy 8,5 mm wykonano w odstępach co 40 mm, tak aby możliwa była zmiana wysokości redlicy i zmiana głębokości uprawy zagonu. Górny otwór znajduje się 70 mm od krawędzi.
Pracując szlifierką kątową należy stosować sprzęt ochronny – to poważne narzędzie.

W wyniku spawania uzyskano następujący projekt.

Płytkę redlic wkręca się śrubą M8 w wywiercony otwór.

Podczas dokręcania połączenia śrubowego należy zapewnić mobilność płyty otwierającej, aby mogła się obracać. Nawet jeśli nie całkowicie swobodnie, ale nie ciasno.
Zaletą tej konstrukcji jest to, że części samego kultywatora w ogóle nie ulegają zniszczeniu. Otwieracz wkładany jest w łącznik uchwytów - uchwyty posiadają jedynie połączenie teleskopowe.


A wszystko zabezpieczone jest standardowymi śrubami. Ważne jest, aby w pozycji roboczej kultywatora, gdy uchwyty są pochylone w stronę operatora, redlica była zamontowana pionowo. Tak się ostatecznie stało.

Moi starsi towarzysze mówili mi, że odległość kultywatora od redlicy ma ogromny wpływ na wynik.Im większa jest ta odległość, tym stabilniej będzie działać urządzenie. Na zdjęciu jest to odległość od żółtego korpusu do palca.

Należy zapewnić mobilność otwieracza, aby składał się i nie przeszkadzał podczas ruchu do tyłu. Na przykład, jeśli przejechałeś pod krzakiem porzeczki i musisz przyciągnąć kultywator do siebie.

Wniosek

No cóż, na ostatnim zdjęciu widać jak kultywator bez żadnych problemów zabrał się do pracy aż po kapelusz. W rękach kobiet. Jest to swego rodzaju hamulec dla kultywatora, który nie pozwala mu na szybki ruch do przodu i zmusza do zagłębienia się w glebę. Na filmie wszystko wygląda dużo wyraźniej. Jak działa otwieracz, jak się składa, itp., itp.

Obejrzyj wideo