Wahadło

Huśtawka elektryczna - dobra obecny dla dziecka, a dobrze zmontowany pomysł można rozwinąć np. w pamiątkę biurową.

Podstawą zabawki jest prosty obwód montowany (choć oczywiście lepiej jest to zrobić na płytce), składający się z tranzystora, diody i specjalnie nawiniętej cewki ukrytej w dnie. „Siedzenie” huśtawki jest magnesem, lepiej wybrać neodymowe, jest ich teraz mnóstwo, chociaż zwykłe też da radę.

Cewka nawinięta jest podwójnym drutem, każdy o przekroju około 0,25-0,3, czyli około 1500 zwojów, tj. 2 druty miedziane są poprowadzone równolegle i nawinięte na cewkę. Schemat pokazuje, że koniec pierwszego drutu jest podłączony do początku drugiego. Kształt cewki wybrałem z logicznych względów: owalny, bo magnes przechodzący nad nim będzie lepiej oddziaływać na długości większej przekątnej elipsy. Nie użyłem rdzenia, więc możesz z nim poeksperymentować. Lepiej jest ostrożnie nawijać, obracać w kółko, ale nie jest to konieczne.

Tranzystor bezpośredniego przewodzenia, można wziąć MP39...42, dowolną diodę, zwykłą baterię 1,5 V. Dla wygody lepiej dokonać zmiany.

Przepraszam za prowizoryczny montaż, ale robiłem to jeszcze w latach szkolnych z czystego entuzjazmu, korzystając ze schematu ze starego zeszytu ojca ze schematami, więc nie za bardzo wiadomo skąd się wziął, a chciałem tylko zobaczyć jak to działa tak szybko jak to możliwe.

Uruchamia się po prostu, włącz urządzenie i naciśnij magnes, po kilku sekundach zauważysz, jak intensywnie wahadło zaczyna oscylować. System będzie działał lepiej, jeśli będzie potrafił wytworzyć rezonans, tj. równość częstotliwości roboczych obwodu i częstotliwości drgań własnych wahadła, którą oblicza się ze wzoru. Tutaj osiąga się to poprzez regulację wszystkich parametrów wahadła. Lepiej zabezpieczyć korbowód na 2 łożyskach, a nie na 1, jak moje.