10 węzłów linowych, które ułatwią Ci życie
Lina służy do rozwiązania wielu problemów, ale aby działała w 100%, trzeba umieć ją poprawnie wykonać. Do różnych celów stosuje się specjalne jednostki, które zapewniają bardzo niezawodne mocowanie.
Krawędź liny jest złożona na trzy części w zygzak. Następnie pakiet jest brany lewą ręką pośrodku. Druga krawędź liny jest owinięta wokół niej zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Wykonuje się jeden zwykły obrót, skręcając drugi, należy przesunąć się w lewo, uzyskując celownik. Następnie wykonuje się jeszcze 2 tury.
Pozostałą krawędź liny wsuwa się w lewą pętlę od dołu. Pociągając prawą pętlę, możesz zacisnąć lewą, tworząc pętlę. Węzeł ten jest rzucany na przedmiot, który należy podnieść i zacisnąć długim końcem. Im mocniej pociągniesz, tym mocniej trzyma. W takim przypadku pętlę napinającą można łatwo zwolnić w przypadku braku napięcia na długiej linie.
Jest to urządzenie do podnoszenia cylindrycznych przedmiotów i pudeł. Linę układa się na podłodze, a na jej środku umieszcza się przedmiot do podnoszenia. Następnie zawiązuje się go zwykłym węzłem, jakby ściskając ładunek.Pętlę węzła na górze przedmiotu naciąga się na jego ścianki, a końce liny podciąga się do góry.
Węzeł ten umożliwia zamocowanie identycznych obciążeń na linie, umieszczając je jedno na drugim. Wszystko trzyma się tak długo, jak końce liny są podciągnięte.
Końce liny są zawiązane w pierścień. Jest on umieszczony na podłodze. Jest złożony w ósemkę z dużą i małą pętlą. Na ich przecięciu umieszcza się obciążenie.
Duża pętla jest przenoszona przez obciążenie do małej pętli. Przechodzi przez mniejszą, jest podciągana i przerzucana z powrotem przez ładunek. Następnie należy go ułożyć wokół całego obwodu.
Po bokach ładunku będą 2 kręgi lin. Musisz pociągnąć wewnętrzny na bok, kładąc go na zewnętrznym. Następnie, biorąc zewnętrzne koła przesunięte wcześniej do wewnątrz, możesz zacisnąć węzeł wokół ładunku.
Służy do wiązania krótkich lin o tej samej średnicy w jedną długą. Na jednym z nich zawiązany jest zwykły węzeł, ale nie zaciśnięty. Druga lina jest nawinięta na jego pętlę i powtarza wzór węzła, leżąc jak on. Pociągając za końce obu lin, można stworzyć mocne połączenie.
Na środku liny utworzona jest pętla. Tworzy ósemkę. Powstałe 2 pętle są złożone razem w dół. Rezultatem jest węzeł, który po zaciśnięciu na przedmiocie nie rozplata się, nawet jeśli jego końce nie są przymocowane. Służy do wiązania rąk zamiast kajdanek, a także wiązania toreb.
Zwykle używa się go do obejścia postrzępionego obszaru liny i usunięcia go z ładunku. Lina jest złożona na pół nad uszkodzonym obszarem i obrócona o 360 stopni.
Następnie pętla jest złożona na pół. Rezultatem są 3 pętle.Postrzępiony odcinek przechodzi przez środkowy, a końce są napinane. W rezultacie obszar z wadą nie uczestniczy w obciążeniu. Utworzoną pętlę można również wykorzystać jako trzeci koniec liny.
Dzięki tej metodzie można szybko zawiązać węzły na linie w równych odstępach, co jest niezbędne do wygodnego zjazdu po niej. Koniec liny należy wziąć w lewą rękę. Prawą ręką chwyć długą krawędź na szerokość dłoni i złóż z niej pętelkę. Przenoszony jest bez rotacji na lewą dłoń. W ten sposób zbiera się słoje z całej zatoki.
Następnie koniec liny jest przewleczony przez wszystkie pętle na raz. Zaciska się go w dłoni, unosi do góry i uwalnia resztę zatoki. W rezultacie węzły podporowe zostaną naprężone na całej długości.
Jest to węzeł do mocowania do wspornika. Krawędź liny po prawej stronie jest owinięta wokół słupa lub drzewa. Na długim końcu zamontowana jest pętla. Wkręcony jest w niego środek tej samej liny.
Krótki koniec liny jest wkładany do powstałej złożonej pętli. Następnie węzeł jest zaciśnięty. Aby zapobiec rozplątaniu, należy zawiązać krótki koniec do pętli zwykłym pojedynczym węzłem.
Węzeł kubełkowy służy do mocowania do podpory i dalszego szybkiego odwiązania. Lina jest nawinięta za wspornikiem po lewej stronie. Na krótkim końcu tworzy się pętlę. Następnie obchodzi długą krawędź, a jej środek zwija się w pętlę. Węzeł jest zaciśnięty aż do zatrzymania. Krótki koniec jest zablokowany w pętli.
Jeśli pociągniesz za krótką krawędź, węzeł się rozwiąże. Z tego powodu jest używany przez wspinaczy. Do krótszego końca przywiązany jest cienki sznurek. Schodząc po linie i ciągnąc za sznurówkę, możesz ją rozwiązać i pociągnąć do siebie.
Jest to sposób na zmniejszenie obciążenia w przypadku przemieszczenia związanego ładunku.Jeśli przerzucisz linę przez ogranicznik, to aby ją przesunąć, będziesz musiał zastosować 2 razy mniejszą siłę.
Następnie na długim końcu liny wykonuje się węzeł środkowego przewodu. Następnie jest nawijany przez kolejny ogranicznik, a jego koniec jest wkręcany w pętlę. Jeśli pociągniesz go od strony drugiego przystanku, zyskasz 3-krotną siłę. Może to pomóc podczas wyciągania samochodu z błota lub podnoszenia ciężkiego ładunku.
Węzeł 1: Pętla
Krawędź liny jest złożona na trzy części w zygzak. Następnie pakiet jest brany lewą ręką pośrodku. Druga krawędź liny jest owinięta wokół niej zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Wykonuje się jeden zwykły obrót, skręcając drugi, należy przesunąć się w lewo, uzyskując celownik. Następnie wykonuje się jeszcze 2 tury.
Pozostałą krawędź liny wsuwa się w lewą pętlę od dołu. Pociągając prawą pętlę, możesz zacisnąć lewą, tworząc pętlę. Węzeł ten jest rzucany na przedmiot, który należy podnieść i zacisnąć długim końcem. Im mocniej pociągniesz, tym mocniej trzyma. W takim przypadku pętlę napinającą można łatwo zwolnić w przypadku braku napięcia na długiej linie.
Węzeł 2: Beczka
Jest to urządzenie do podnoszenia cylindrycznych przedmiotów i pudeł. Linę układa się na podłodze, a na jej środku umieszcza się przedmiot do podnoszenia. Następnie zawiązuje się go zwykłym węzłem, jakby ściskając ładunek.Pętlę węzła na górze przedmiotu naciąga się na jego ścianki, a końce liny podciąga się do góry.
Węzeł ten umożliwia zamocowanie identycznych obciążeń na linie, umieszczając je jedno na drugim. Wszystko trzyma się tak długo, jak końce liny są podciągnięte.
Węzeł 3: Podwójna lufa
Końce liny są zawiązane w pierścień. Jest on umieszczony na podłodze. Jest złożony w ósemkę z dużą i małą pętlą. Na ich przecięciu umieszcza się obciążenie.
Duża pętla jest przenoszona przez obciążenie do małej pętli. Przechodzi przez mniejszą, jest podciągana i przerzucana z powrotem przez ładunek. Następnie należy go ułożyć wokół całego obwodu.
Po bokach ładunku będą 2 kręgi lin. Musisz pociągnąć wewnętrzny na bok, kładąc go na zewnętrznym. Następnie, biorąc zewnętrzne koła przesunięte wcześniej do wewnątrz, możesz zacisnąć węzeł wokół ładunku.
Węzeł 4: Licznik
Służy do wiązania krótkich lin o tej samej średnicy w jedną długą. Na jednym z nich zawiązany jest zwykły węzeł, ale nie zaciśnięty. Druga lina jest nawinięta na jego pętlę i powtarza wzór węzła, leżąc jak on. Pociągając za końce obu lin, można stworzyć mocne połączenie.
Węzeł 5: Zwieracz
Na środku liny utworzona jest pętla. Tworzy ósemkę. Powstałe 2 pętle są złożone razem w dół. Rezultatem jest węzeł, który po zaciśnięciu na przedmiocie nie rozplata się, nawet jeśli jego końce nie są przymocowane. Służy do wiązania rąk zamiast kajdanek, a także wiązania toreb.
Węzeł 6: Środkowy przewodnik
Zwykle używa się go do obejścia postrzępionego obszaru liny i usunięcia go z ładunku. Lina jest złożona na pół nad uszkodzonym obszarem i obrócona o 360 stopni.
Następnie pętla jest złożona na pół. Rezultatem są 3 pętle.Postrzępiony odcinek przechodzi przez środkowy, a końce są napinane. W rezultacie obszar z wadą nie uczestniczy w obciążeniu. Utworzoną pętlę można również wykorzystać jako trzeci koniec liny.
Węzeł 7: Droga pożarowa
Dzięki tej metodzie można szybko zawiązać węzły na linie w równych odstępach, co jest niezbędne do wygodnego zjazdu po niej. Koniec liny należy wziąć w lewą rękę. Prawą ręką chwyć długą krawędź na szerokość dłoni i złóż z niej pętelkę. Przenoszony jest bez rotacji na lewą dłoń. W ten sposób zbiera się słoje z całej zatoki.
Następnie koniec liny jest przewleczony przez wszystkie pętle na raz. Zaciska się go w dłoni, unosi do góry i uwalnia resztę zatoki. W rezultacie węzły podporowe zostaną naprężone na całej długości.
Węzeł 8: Bowline
Jest to węzeł do mocowania do wspornika. Krawędź liny po prawej stronie jest owinięta wokół słupa lub drzewa. Na długim końcu zamontowana jest pętla. Wkręcony jest w niego środek tej samej liny.
Krótki koniec liny jest wkładany do powstałej złożonej pętli. Następnie węzeł jest zaciśnięty. Aby zapobiec rozplątaniu, należy zawiązać krótki koniec do pętli zwykłym pojedynczym węzłem.
Węzeł 9: Wiadro (szybkie zwolnienie)
Węzeł kubełkowy służy do mocowania do podpory i dalszego szybkiego odwiązania. Lina jest nawinięta za wspornikiem po lewej stronie. Na krótkim końcu tworzy się pętlę. Następnie obchodzi długą krawędź, a jej środek zwija się w pętlę. Węzeł jest zaciśnięty aż do zatrzymania. Krótki koniec jest zablokowany w pętli.
Jeśli pociągniesz za krótką krawędź, węzeł się rozwiąże. Z tego powodu jest używany przez wspinaczy. Do krótszego końca przywiązany jest cienki sznurek. Schodząc po linie i ciągnąc za sznurówkę, możesz ją rozwiązać i pociągnąć do siebie.
Jednostka 10: Wciągnik linowy
Jest to sposób na zmniejszenie obciążenia w przypadku przemieszczenia związanego ładunku.Jeśli przerzucisz linę przez ogranicznik, to aby ją przesunąć, będziesz musiał zastosować 2 razy mniejszą siłę.
Następnie na długim końcu liny wykonuje się węzeł środkowego przewodu. Następnie jest nawijany przez kolejny ogranicznik, a jego koniec jest wkręcany w pętlę. Jeśli pociągniesz go od strony drugiego przystanku, zyskasz 3-krotną siłę. Może to pomóc podczas wyciągania samochodu z błota lub podnoszenia ciężkiego ładunku.
Obejrzyj wideo
Podobne klasy mistrzowskie
Szczególnie interesujące
Komentarze (2)
