Jak zrobić cichą uszczelkę wodną do zbiornika fermentacyjnego

Bimbrownicy i gorzelnicy, przygotowując zacier lub wino do fermentacji, stosują uszczelnienia wodne o różnej konstrukcji. Każdy z nich ma swoje zalety i wady, ale system szklany uważany jest za najbardziej udany. Pozwala zminimalizować hałas w przypadku ulatniania się dwutlenku węgla.

Materiały:

Słoik plastikowy do zbierania próbek;
strzykawki 20 i 10 ml;
klej.

Proces produkcji uszczelnienia wodnego

Pierwsza część uszczelnienia wodnego wykonana jest ze strzykawki o pojemności 10 cm3. Nos jest odcięty, podobnie jak opuszki palców. Ta część będzie pasować do otworu w pokrywie pojemnika fermentacyjnego.

W dnie słoika testowego wierci się otwór o średnicy 16 mm.

Należy również wywiercić otwór od nosa strzykawki 10 cm3 na 8 mm.

Będziesz także musiał zrobić małe perforacje w pokrywce słoika, aby gaz mógł z niego uciec.

Należy odciąć końcówkę strzykawki o pojemności 20 cm3 i przyciąć ją do poziomu 18 cm3. Nacięcie należy przeszlifować papierem ściernym.

Konieczne jest wywiercenie 2 owalnych otworów w ściankach strzykawki 2 mm od przetartej krawędzi. Otwór od dziobka jest uszczelniony.

Mniejszą strzykawkę wkłada się do słoika szerokim otworem skierowanym na zewnątrz. Powinien wystawać na 2-3 cm, następnie spoina jest klejona.

Uszczelnienie wodne wkłada się do pokrywy zbiornika fermentacyjnego. Do słoika wlewa się wodę, a cienką strzykawkę przykrywa się nakrętką od dużej.

Następnie uszczelkę wodną zamyka się pokrywką. Taka konstrukcja pozwala na bardzo cichy przebieg fermentacji, a jednocześnie nie ustępuje drogiemu, dostępnemu na rynku uszczelnieniu wodnemu podobnego typu.