Jak wypalić dziurę w hartowanej stali

Każda hartowana stal nie jest łatwa w obróbce. Dlatego często poddaje się go wstępnemu hartowaniu, a po zakończonej obróbce poddaje się ponownemu hartowaniu, jeśli jest to konieczne ze względu na warunki pracy.
Hartowane stale stopowe są szczególnie trudne w obróbce. Aby nasze działania były bardziej konkretne, skupimy się na stali nierdzewnej S30V, z której powstają doskonałe ostrza noży.

Oczywiście wywiercenie otworu w stali o takich właściwościach jest znacznie trudniejsze niż w zwykłych stalach, ale w zasadzie jest to możliwe. Poniżej przyjrzymy się metodzie nie tyle wiercenia, co spalania.
Czego potrzebujemy do tego:

potężna wiertarka;
szlifierka z pasem ściernym bez końca;
imadło stołowe do metalu;
wiertło diamentowe;
elektroda wolframowa.

Jako materiał do badań, jak już zdefiniowano, weźmiemy pasek hartowanej stali gatunku S30V o wymiarach 5 × 30 × 200 mm.

Etapy wiercenia/wypalania otworów w stali hartowanej

Aby to zrobić, zaciskamy wybrany pasek stali w imadle ślusarskim, po uprzednim wyznaczeniu miejsc zbliżającego się wiercenia.Aby zaplanowany proces przebiegał bez komplikacji, w miejscach przyszłych otworów wykonujemy wgłębienia za pomocą wiertła diamentowego o małej średnicy.

Dalsze czynności wykonujemy na wiertarce za pomocą wcześniej przygotowanego, domowego narzędzia. Może być wykonany z elektrody wolframowej o średnicy 2-4 mm. Można go kupić w sklepach sprzedających transformatory spawalnicze i akcesoria do tego powszechnego rodzaju pracy.

Wycinamy z elektrody kawałek o długości 30-40 mm, na przykład za pomocą szlifierki. Jeden koniec ostrzymy na odpowiednim narzędziu ściernym tak, aby pasował do wgłębień, które wykonaliśmy na badanym przedmiocie.
Nasze domowe narzędzie wkładamy w uchwyt wiertarki, który jest w stanie wywrzeć dość znaczną siłę pionową na wrzeciono z zaciśniętym w nim naszym wiertłem.
W rezultacie pomiędzy płytką testową a obracającym się narzędziem powstanie duża siła tarcia, uwalniając ogromną ilość energii cieplnej.

W rezultacie zarówno wiertło, jak i obszar płyty wokół przyszłego otworu rozgrzeją się do czerwoności. Aby zintensyfikować proces, prędkość wrzeciona musi być maksymalna.

Jeśli następnie przetworzysz płytkę z wywierconymi otworami po obu stronach na szlifierce, będą one wyglądać całkiem reprezentacyjnie.

W tej formie można je wykorzystać zgodnie z przeznaczeniem. W razie potrzeby otwory można rozszerzyć za pomocą zwykłego wiertła, ponieważ po spaleniu otaczający je metal zostaje uwolniony.