Jak odnowić nóż, jeśli rękojeść się zepsuje

Czasami odrywają się okładziny rękojeści noży, zwłaszcza jeśli są wykonane z tworzywa sztucznego. Szkoda wyrzucić talerz noża, zwłaszcza gdy ostrze może jeszcze długo służyć.
Najpierw omówimy dwa pomysły na odnowienie rękojeści noża, a następnie spróbujemy wcielić jeden z nich w życie. Z taką pracą poradzi sobie każda osoba posiadająca narzędzia tnące, młotek, szczypce i szczotkę.

Jeśli trzonek jest wystarczająco gruby, możesz wziąć kawałek twardego drewna, wykonać w nim nacięcie lub wywiercić otwór i włożyć w niego trzonek z napięciem. Ten rodzaj mocowania rączki do trzonka nazywa się zamontowanym. Przy cienkim trzonku ta metoda mocowania rączki nie będzie zbyt niezawodna.
W takim przypadku lepiej jest wykonać uchwyt z dwóch identycznych połówek i przymocować je do trzonka za pomocą nitów, szpilek lub opasek meblowych. Ta metoda, zwana nitowaną lub odrzutową, wydaje się tutaj najlepsza.
Nóż do renowacji przygotowujemy całkowicie usuwając z trzpienia wszelkie pozostałości poprzedniej rękojeści i porządkując go.

Czego potrzebujemy do pracy?

Przygotujmy niezbędne materiały:

• płyta noża – ostrze z trzonkiem (przedmiot do odzysku);
  
• fornir z drewna czerwonego lub podobnej jakości;
  
• blok twardego drewna lub wielowarstwowej sklejki wysokiej jakości;
  
• żywica epoksydowa;
  
• metalowy pręt (najlepiej miedź lub aluminium, ale możliwa jest również stal);
  
• przezroczysty wodoodporny lakier.

Wymagany sprzęt i narzędzia:

• piła do metalu i drewna;
  
• Nóż Stanley (nóż do dywanów);
  
• szczypce lub szczypce;
  
• wiertarka lub wiertarka elektryczna;
  
• imadło stołowe;
  
• szlifierka i papier ścierny.

Proces wytwarzania rękojeści noża

Wymiary rękojeści zależą od długości ostrza i trzonka, ale grubość podkładek nie powinna być mniejsza niż 6-7 mm, w przeciwnym razie trudno zapewnić wytrzymałość rękojeści i łatwość użytkowania. Kolejność poszczególnych kroków również nie jest krytyczna.
1. Wytnij dwa kawałki o równej długości z przygotowanego drewnianego bloku (przyszłe okładziny lub policzki rączki).



2. Za pomocą szczypiec lub piły do ​​metalu oddzielamy kołki od pręta na długości nieco większej niż całkowita grubość rączki. Na koniec pracy można je zanitować i okładziny solidnie połączyć ze sobą oraz z trzonkiem. Końce kołków są zaokrąglone dla bezpieczeństwa i łatwości montażu w otworach.

3. Wykorzystując trzonek z piętą jako próbkę, nakładamy je na wykroje policzkowe, obrysowujemy kontur przodu oraz miejsce wiercenia otworu. Wiercenie i obróbkę okładzin z boku ostrza wykonujemy zgodnie ze znakami, ponieważ po złożeniu noża nie będzie to łatwe, szczególnie jeśli są one złożone w konfiguracji. Wkładamy kołek do otworu i upewniamy się, że pasuje on pod względem średnicy i długości.





4. Fornir docinamy wzdłuż konturu, umieszczając jego kawałek pomiędzy nakładkami, a nadmiar usuwamy nożem Stanley.





5. Na zewnętrzne powierzchnie okładzin nałożyć żywicę epoksydową, wkładając wcześniej szpilkę w otwór i przykleić fornir. Po upewnieniu się, że nie ma przemieszczeń, montujemy płytkę nożową, obie podkładki z klejonym fornirem wraz z trzpieniem i zaciskamy wszystko w imadle aż do całkowitego utwardzenia żywicy epoksydowej.




6. Wstępnie uformuj rączkę za pomocą piły taśmowej, noża do dywanów, następnie szlifierki i grubego papieru ściernego.



7. Doprowadź kształt i gładkość powierzchni uchwytu do wymaganego poziomu papierem ściernym o zmniejszającym się uziarnieniu. Na koniec polerujemy powierzchnię rękojeści, przecieramy ją czystą szmatką i nakładamy przezroczysty wodoodporny lakier. Dzięki temu nasze noże kuchenne będą zabezpieczone przed wilgocią.



8. Nóż jest całkowicie gotowy do użycia. Okazało się funkcjonalne i piękne.

P.S.

Jeżeli nakładki zostaną pokryte fornirem, wówczas można poddać obróbce jedynie końcówki, w przeciwnym razie może dojść do uszkodzenia powłoki forniru.
Oryginalny artykuł w języku angielskim