Hoe je het uiteinde van een touw in een lus vlecht

De moeilijkste, maar ook betrouwbare manier om een ​​lus (vuur) aan het uiteinde van een kabel te creëren, is weven. Deze methode staat beter bekend als chalka. De technologie van vuurbinden is niet ingewikkeld, maar vereist fysieke inspanning. Je kunt elke kabel weven, het belangrijkste is dat je voldoende handkracht hebt om het te doen. In de toekomst zal zo'n lus onder kritische belasting niet ontrafelen, en als er een breuk optreedt, zal deze er zeker niet op zitten.

Materialen en gereedschappen:

• geslepen stalen staaf;
  
• mes;
  
• isolatieband;
  
• dikke handschoenen.

Een touw tot een lus weven

De eerste stap is het voorbereiden van de stalen staaf. Voor een slinger met een diameter van 4 mm is het voldoende om een ​​lange spijker te slijpen of in zoiets als een priem te schroeven. Voor dikkere kabels kunt u een koevoet en een sterke schroevendraaier gebruiken.

Het uiteinde van de slinger is verdeeld in een paar identieke strengen. Dit gebeurt met de punt van een staaf.

Je moet met handschoenen werken. De stang wordt aan het begin van de kabel doorgeregen, waarna deze als hefboom wordt gebruikt. Het moet tegen de richting van de binding worden gedraaid. Je zou 2 strakke bundels moeten krijgen zonder losse draad. Het is raadzaam dat hun lengte 2 keer groter is dan wat nodig is om een ​​lus te vormen. Het is beter om de draadhiel aan de basis van het weefsel te laten.

Vervolgens worden de donzige strengen in het midden kruislings gevouwen, zodat een oogje van de gewenste lengte ontstaat.

Hierna worden de resterende uiteinden afwisselend in het schroeflichaam van de lus geschroefd. Ze passen perfect op de plaatsen waar de vlecht eerder was geweven.

Eerst wordt één tak van de kabel in de hele strop geschroefd, en vervolgens de tweede.


Het resultaat is een voltooide lus, maar met uitstekende lange staarten.


Ze moeten ook worden geweven. Dit is waar de moeilijkere taak begint, vooral als er aan een enorme kabel wordt getrokken. Je moet de draden doorknippen, omdat ze zullen blijven interfereren.


U moet de lus in één hand nemen of in een bankschroef houden. Aan het begin van de lus wordt een staaf geplaatst.

Het moet tegen de klok in worden gedraaid. Als gevolg hiervan begint de staaf in de kabel te schroeven, terwijl de resterende uiteinden van de lus erin worden gestoken.



Zodra de staarten volledig in de kabel zijn geweven, kan de staaf eruit worden getrokken. Op dit punt kan het werk als bijna voltooid worden beschouwd. Het enige dat overblijft is het wikkelen van de elektrische tape op het dubbele gedeelte waar de draad uitsteekt.


Het is nodig om injecties in de vingers en handpalmen te voorkomen. In plaats daarvan kunt u krimpkous gebruiken of dunne, zachte draad in continue bochten winden.
Een op deze manier voorbereide lus kan overal worden gebruikt. Dit type krijt wordt gebruikt door mijnwerkers en bouwvakkers. In het dagelijks leven kun je een touw vlechten om een ​​emmer uit een put te slepen of op te tillen.

Trekproeven

Laten we een kabel nemen met twee gevlochten lussen die dezelfde technologie gebruiken, maar met een kleinere diameter.

Laten we het langs de randen van de krik vastzetten.

Bij belasting ontrafelt de armband niet, want hoe sterker de spanning, hoe sterker de geperste strengen worden vastgehouden.

Als gevolg hiervan brak de kabel zelf en bleven de lussen intact.

Bekijk de video