Nowa rękojeść do starego noża

Dziś opowiem Wam jak zrobić nową rękojeść do starego noża, jeśli oryginalna rękojeść się rozpadła. Miałem kilka noży do butów, z których jeden miał pękniętą rączkę i rozdzieloną na dwie połowy.

Wykonanie skórzanej rączki

Postanowiłam zrobić do niego nową rączkę, a właściwie nakładkę, wykorzystując skórę pochodzącą z wierzchu starych butów.

Oszacowując wielkość noża, jeden język wystarczył do tego, co zaplanowano. Starannie go wychłostałam i przycięłam brzegi tak, abym mogła owinąć płytkę noża.


Rada! Aby uniknąć skaleczenia się podczas pracy, zabezpieczyłam krawędź tnącą noża taśmą maskującą, ale można użyć czegoś innego.

Następnym krokiem jest zmierzenie wymaganej długości rączki i przycięcie skórzanego wykroju.

Przygotowanie otworu

Najważniejszym krokiem jest przygotowanie i wykonanie otworów, a będziesz ich potrzebować dużo.
Na końcu talerza znajdował się otwór. Postanowiłem go zostawić i wykorzystać później do nawlekania pętli. Zaznaczyłem środki otworów w przyszłej rączce i wybiłem je stemplem o odpowiedniej średnicy.



Teraz w równych odstępach zaznaczamy otwory na krawędziach skórzanego elementu, aby można go było zszyć.Użyłem prostego, improwizowanego urządzenia: gumką połączyłem ołówek z białym żelem w sztyfcie, tak aby ślady były wyraźnie widoczne na czarnej skórze. Można było szybko i dokładnie oznaczyć.


Po zrobieniu znaków z obu stron ostrożnie robię dziurki dziurkaczem.


Ktoś może powiedzieć, że to niepotrzebne, można po prostu przekłuć dziury szydłem i zszyć skórę. Ale po pierwsze jest gładka i schludna, a po drugie takie okrągłe otwory są bardziej odporne na rozdarcia. Dodatkowo do szycia zdecydowałam się użyć niezbyt ostrych nici, a nieco innego materiału.

Teraz należy zmoczyć skórę w lekko ciepłej wodzie, aby stała się bardziej elastyczna i lekko się rozciągnęła. Jednocześnie można zmyć wcześniej naniesione oznaczenia. Po wyschnięciu skurczy się i będzie ściśle przylegał do ostrza noża.
Notatka! Aby zapobiec rdzewieniu ostrza, lekko nasmarowałem je olejem maszynowym.

Sznurowanie

Gdy skóra była jeszcze mokra, natychmiast przystąpiłem do sznurowania. Aby to zrobić, zamocowałem przedmiot w imadle. Jako „koronkę” użyłam cienkiego paska wyciętego z plastikowej butelki. Sznurowanie wykonano jak zwykle, ale można poeksperymentować z materiałem koronki i rodzajem sznurowania. Nie zrobiłam supełka na końcu sznurowania, a jedynie schowałam końcówki pod skórzany pokrowiec, lekko natłuszczając je klejem gumowym, żeby nie wystawały.




Krawędzie plastikowej taśmy są nieco ostre, a samo sznurowanie jest szorstkie w dotyku. Dlatego konieczna jest obróbka cieplna, aby rozwiązać ten problem. Najlepszą opcją jest użycie suszarki do włosów lub innego urządzenia grzewczego. Ale niestety nie mam takiej możliwości, więc użyłam gorącej (nie wrzącej) wody.

Po namoczeniu noża w gorącej wodzie przez około 10 minut, wyjąłem go szczypcami i wystawiłem na słońce do wyschnięcia.

Kiedy skóra zaczęła wysychać, potraktowałem ją specjalnym mastyksem do pielęgnacji wyrobów skórzanych. Zmiękczyła skórę, uelastyczniając ją, dzięki czemu etui jeszcze lepiej dopasowuje się do rączki.


Wykończeniem jest skórzana pętla wycięta z resztek materiału. Pętla doskonale komponuje się ze skórzaną rączką, wykorzystam ją także do zawieszenia noża na haczyku.


Rękojeść dobrze leży w dłoni, sznurowanie nie obcina palców i zapewnia przyjemną szorstkość w dotyku. Jedyną wadą takiej osłony jest to, że należy upewnić się, że pod nią nie przepływa woda, w przeciwnym razie nóż zacznie rdzewieć.



Oryginalny artykuł w języku angielskim