Huisgemaakte zachte kaas

Ze zeggen dat als je voor dit recept magere producten gebruikt, je echte dieetkaas krijgt. Heb niet geprobeerd. Maar ik volgde de aanbevelingen ook niet strikt op. Als in de lijst met producten van de oorspronkelijke bron bijvoorbeeld staat dat melk en kefir het hoogste vetgehalte moeten hebben, dan geef ik de voorkeur aan 2,5% melk. Ik heb gekozen voor vettere kefir.
Deze keer leek het mij dat alleen dille voldoende zou zijn, hoewel het samen met peterselie kon worden gebruikt. Tijdens het experimenteren voegde ik meer dan eens geen kruiden aan de kaas toe, maar een verscheidenheid aan lekkernijen. Het harmonieert dus perfect met paprika en olijven.
Dankzij komijn, een specerij met een zeer unieke smaak, kreeg de kaas die specifieke smaak die je zelden terugvindt in massaproductie van kaasproducten.
Zoals de praktijk heeft geleerd, is het maken van kaas thuis een winstgevende onderneming gebleken, niet lastig en interessant, niet duur en snel. Feiten zoals:

• Ik weet zeker dat de eieren en groenten zelfgemaakt zijn en van uitstekende kwaliteit. Kefir werd, net als melk, helaas in een gewone winkel gekocht. Maar het eindproduct kwam zeker uit zonder twijfelachtige toevoegingen;
  
• het resultaat overtrof alle verwachtingen, beter dan veel in de winkel gekochte analogen.Daarom kan ik dit recept niet negeren.

Ingrediënten

• in gelijke verhoudingen kefir en melk (hier 900 ml);
  
• een bosje dille;
  
• vijf eieren;
  
• twee theelepels zout;
  
• een theelepel komijn.

Zelfgemaakte zachte kaas maken

Hoe en wat te doen:
Ik liet de melk koken.

Terwijl het de gewenste staat bereikt, was ik de dille en droog ik hem af met een wegwerphanddoek, waarbij ik hem fijnhak.


Ik klop eieren met zout in kefir met een garde of een gewone vork.



Ik giet dit mengsel in kokende melk.

Houd het kaasmengsel onder voortdurend roeren op middelhoog vuur. Ik wacht op het moment waarop het van een korrelige vloeistof in een culinair wonder verandert, dat wil zeggen dat de wei goed gescheiden zal zijn van de kaasmassa.



Zodra dit gebeurt, haal ik de pan van het vuur en roer ik de komijn en dille erdoor.



Ik filter de hele massa op deze manier:

• Ik plaats een vergiet (of zeef) bekleed met gaas, waarvan de uiteinden naar beneden moeten hangen zodat ze vervolgens in een knoop kunnen worden gebonden, in een handige kom zodat overtollige vloeistof erin kan weglopen;
  
• Ik schep voorzichtig de hete massa op met een pollepel en giet deze geleidelijk in dit apparaat;
  
• Indien nodig, terwijl deze procedure plaatsvindt, giet ik de wei in een aparte container. Ik gebruik het later, als het is afgekoeld, bijvoorbeeld voor okroshka.

Nadat ik de uiteinden van het gaas stevig heb vastgebonden, laat ik het kaasbroodje een paar minuten met rust. Hij is nog steeds erg heet.

Zodra het een beetje is afgekoeld, breng je het over en wikkel je het stevig in huishoudfolie. Op een bord, zodat er niets nat wordt of lekt in de koelkast, laat ik mijn zelfgemaakte bereiding minimaal 12 uur in de kou staan. Na deze procedure verandert het echt in zachte, echte kaas.