Jak naostrzyć tarczę hamulcową bez ostrzałki bez wyjmowania jej z samochodu

Zazwyczaj toczenie tarcz hamulcowych odbywa się na tokarce. Gdy nie ma takiej możliwości lub nie chcesz płacić tokarzowi, możesz samodzielnie przeprowadzić taką operację bezpośrednio na maszynie, korzystając z jej możliwości. Nie wymaga to żadnej specjalnej wiedzy ani umiejętności, a także nie wymaga praktycznie żadnych kosztów.

Będzie potrzebował

Tarcza hamulcowa do rowkowania;
papier ścierny 32-N (P40) i 20-N (P80, P120);
klocki hamulcowe;
ołówek lub marker;
nożyczki metalowe;
tubka superglue.

Proces obracania tarczy hamulcowej

Podnosimy koło, którego tarcza wymaga rowkowania. Zaciągamy samochód na hamulec ręczny, umieszczając stopery (buty) pod pozostałymi trzema kołami. Demontujemy koło i nakręcamy nakrętki na śruby, aby zabezpieczyć tarczę w normalnym miejscu. Wymontuj klocki hamulcowe.

Na odwrotnej stronie papieru ściernego 32-N (P40) nanosimy zarys okładziny ciernej klocka hamulcowego współpracującej z obrabianą tarczą.

Za pomocą metalowych nożyczek wycinamy dwa identyczne fragmenty w arkuszu papieru ściernego wzdłuż powstałego konturu.

Wycięte fragmenty przyklejamy odwrotną stroną do okładzin ciernych nowych klocków hamulcowych za pomocą superkleju, dbając o to, aby kontury wycięć z papieru ściernego pokrywały się z konturami okładzin.

Klocki hamulcowe przyklejamy papierem ściernym w ich oryginalnym miejscu czyli w zaciskach i dokręcamy nakrętki kół w celu prawidłowego montażu tarczy hamulcowej.

Włączamy trzeci bieg i uruchamiamy silnik. Po dźwięku można rozpoznać, że podkładki są nierównomiernie dociskane do płyty. Jest to oznaką deformacji dysku na skutek przegrzania.

Przełączamy na czwarty bieg i okresowo lekko wciskamy ręką pedał hamulca. Kontynuujemy tę czynność, aż odgłos interakcji klocków z przyklejonym papierem ściernym i krążkiem stanie się mniej więcej równomierny.

Przesuwamy dźwignię zmiany biegów do położenia neutralnego i sprawdzamy tarczę. Na tarczy znajdziemy drobne zarysowania, dlatego gruboziarnisty papier ścierny na podkładkach wymieniamy na bardziej miękki, np. 20-N (P80 lub P120) i powtarzamy proces.

W rezultacie powierzchnia hamowania tarczy nabiera płaskiego kształtu, a powierzchnia styku klocków staje się maksymalna. Skuteczność hamowania wraca do wymaganych standardów.

Po zakończeniu rowkowania tarczy bez problemu oderwiemy papier ścierny od klocków, a znajdujące się na nich ślady kleju przy obcowaniu z tarczą szybko się zatuszują i nie będą miały wpływu na jakość hamowania.